Astrofotografia (21)

24 Astrofotografia

Rys. 18. Okular lornetki umieszczony w pierścieniu pośrednim.

kraju. Jakość uzyskiwanych obrazów w obserwacjach fotograficznych jest dużo lepsza niż za pomocą szukacza komet 150 mm. Aby być w pełni zadowolonym z tego „teleskopu”, należy kupić duży i stabilny statyw fotograficzny (np. drewniany, produkcji rosyjskiej) lub wykorzystać montaż paralaktyczny teleskopów Mizar albo Tal, gdyż średnice ich tubusów są takie same jak średnica obudowy obiektywu. Wielu amatorów wykorzystuje ten obiektyw także do fotografowania gwiazd i mgławic, otrzymując zadowalające rezultaty. Jednak ze względu na małą światlosilę//10 fotografowanie za pomocą tego obiektywu wymaga długich czasów naświetlania, a te z kolei - dokładnego prowadzenia teleskopu (więcej o fotografowaniu mgławic w rozdziale 3).

Okular

Bardzo istotnym elementem każdego teleskopu przeznaczonego do obserwacji wizualnych jest także okular. Dobry okular przyda się również w astrofotografii, a ściślej mówiąc, w fotografowaniu powierzchni Księżyca. Słońca i planet. Obecnie jest sporo różnych rodzajów okularów: których schematy prezentuje rys. 19.

Firmowe teleskopy z Żywca wyposażone są w mikroskopowe okulary Huygensa o niewielkim polu widzenia. Składają się z dwóch soczewek, z których jedna jest achromatem. Teleskopy te wyposażone w lepsze okulary (np. w okulary z lornetek) dawałyby znacznie lepsze obrazy. Osobiście polecam okulary symetryczne lub ortoskopowe. Właśnie m.in. w symetryczne okulary wyposażone są teleskopy Mizar lub Tal. dzięki czemu dają ostre obrazy w dużym polu widzenia (zwłaszcza okular 25 mm). Okulary z lornetek (zwłaszcza 10x50,15x50 lub 20x60 - powiększenie 20x, średnica obiektywu 60 mm) mają dobrą korekcję chromatyczną oraz duże pole widzenia (60°—70°). Na ogól są to okulary symetryczne lub ortoskopowe. Bardzo dobre wyniki daje połączenie obiektywu MTO-1000 z okularem z lornetki lub monolometki 20x60 o ogniskowej 10 mm. Otrzymamy wtedy teleskop o powiększeniu 100x. doskonale nadający się do obserwacji powierzchni Księżyca, planet oraz gwiazd wielokrotnych. Należy też wspomnieć o wymienności okularów. Standardem na świecie są okulary o średnicy mocującej tulei 3,18 cm. Tę średnicę mają okulary rosyjskich teleskopów Tal i Mizar. Istnieje jeszcze drugi standard o średnicy 5.08 cm. Wykorzystywany jest on zwłaszcza w profesjonalnych teleskopach, a także w amatorskich instrumentach o średnicach co najmniej 350 mm. Teleskopy firmy „Uniwersał” mają 23-milimetrowe wyciągi okularowe przystosowane nie do okularów astronomicznych, ale mikroskopowych.