żelatynowa warstwa ochronna warstwa emulsji czuta na światło niebieskie
-warstwa filtru świetlnego pochłaniająca światło niebieskie
warstwa emulsji czuła na światło zielone warstwa emulsji czuła na światło czerwone
warstwa przeciwodblaskowa z barwnikami Rys. 29. Przekrój przez typową błonę fotograficzną.
Jasność najsłabszych gwiazd m (w wielkościach gwiazdowych, czyli magnitndo. w skrócie: ni), jakie możemy dostrzec na błonie fotograficznej (o czułości wyrażonej w skali DIN), którą naświetlaliśmy w czasie t (w sekundach) oraz przy użyciu obiektywu o średnicy D (w milimetrach) możemy wyznaczyć ze wzoru:
m = 2,5p log(f) + 5 log(Dh) + DIN/4 - 16,5,
gdzie:
p - współczynnik Schwarzschilda.
I - czas ekspozycji w sekundach.
D - średnica obiektywu w mm. b — liniowa średnica tarczy gwiazdy na negatywie w mm.
Dla długoczasowych ekspozycji (ponad 30 sekund) współczynnik Schwarzschilda wynosi p = 0,8, a b jest miarą zdolności rozdzielczej obrazu i wyraża się w' przybliżeniu wzorem:
b~bhl + boh + bS + b„-
przy czym:
bu - jest zdolnością rozdzielczą błony: bhl = MA, A (linie mm) - maksymalna liczba linii na odcinku 1 mm obrazu, przy której dają się one rozdzielić. b^ - jest zdolnością rozdzielczą obiektywu: biih = 2.44 • X • f/D, gdzie A - długość lali promieniowania padającego na błonę fotograficzną w .4; D - średnica obiektywu wyrażona w mm./- ogniskowa obiektywu wyrażona w mm. b{ - charakteryzuje seemg■. b = 5 • 10"* • s • f gdzie
s - średnica kątowa krążka powstającego na błonie wokół gwiazdy na skutek turbulencji atmosfery wyrażona w sekundach kątowych. f- ogniskowa obiektywu w mm.
s jest dla spokojnej atmosfery mniejsze od 1°: dla niespokojnej atmosfery lub w pobliżu horyzontu $ zawiera się w granicach 5-10' bu, — charakteryzuje wady optyczne obiektywu