ydfk sumowanie. co jest oczywiste. obejmuje MA' lj/2 różnie Wynik ta, czy. /e jr jem estymatorem tego. jak każda wartość różni mc txl ka/«ic, , wartości W istocie jest to przeciętna różnic podniesionych do kwadratu prze/ 2.
Dla lepszego zrozumienia istoty wariancji i odchylenia standardowego ro/p.u;.. kilkj przykładów, w których występują te statystyki
Rozważmy prosty eksperyment zaprojektowany w celu zbadania wpływu nego środku farmakologicznego na wykonanie określonego zadania poznawcze mianowicie kodowania. Ekspery ment obejmuje grupę eksperymentalna, która : dano środek farmakologiczny, i grupę kontrolna, której go nie podano W kjz grupie jest 10 osób badanych. Przyjmijmy, że w zadaniu kodowania otrzymali, następujące wyniki:
Grupa eksperymentalna 5 7 17 31 45 47 68 85 96 99
Grupa kontrolna 29 36 37 42 49 58 62 63 69 70
Średni wynik grupy eksperymentalnej wynosi 50.0. grupy kontrolnej z as > i Po zapoznaniu się z tymi średnimi, badacz mógłby dojść do wniosku, ze sr1H|,. farmakologiczny miał niewielki wpływ b^di nie miał wcale wpływu na wykona przez osoby badane zadania eksperymentalnego. Odchylenia standardowe w i\, dwóch grupach wynoszą odpowiednio 35.63 i 14.86. przy czym grupa eksperym. talna wykazuje większą zmienność w wykonaniu zadania niz grupa kontro!; Środek farmakologiczny wydaje się mieć znaczny wpływ' na zmienność w u w. namu zadania eksperymentalnego, aczkolwiek jego wpływ na poziom wykona; tego zadania jest bez znaczenia Przy analizie danych eksperymentalnych bada, musi zauważać, i jeśli to możliwe zinterpretować, różnice w zakresie odchyla . standardowego b^dź wariancji, a także średniej arytmetycznej.
Dlu celów obliczeń wygodnie jest inaczej zapisywać wariancję, a inaczej «kh lenie standardowe. Wariancję można zapisywać następująco:
.r = = .
JV- I A/_ j
= Z& + IW-2NF = 1X:-NX1
N-I hIJ~' ,5"
Zauważmy, że w tym wyprowad/cnm Mimów** X> N .lemer.fth
Odchylenie uandanlnwc wyr*/.. ,K w/,„cm
IS61
'LIO-nJP
T T'c , ' **«. dodajemy
do siehie kwadraly pomurfw p.enc„.„>ch. odejmujemy od nkh .V.k™»« k»Z
dram Ircdmej uyimetycznej. dzielimy prze, .V 1. a „aoepo.e wycuumy
wmMek kwadratowy Na pr/yklad p,tc pom,*rtw I 4. 7. |0 , 13 ma redn.77
Kwadraty łych pomiarńw wynoiz. |. |6. 49. IW) , 169 Suma t.ch pomraniw
podniesionych do kwadratu równa jest 335. Zatem wariancja równa ,cm
22.50.
IX2-.VT* N- 1
335 - 5 x 7? 5-1
a odchylenie standardowe v22.50 = 4.74.
Inny wzór na odchylenie standardowe, w którym unika sic obhc/arua średniej arytmetycznej i który w związku z tym może być użyteczny z pewnych wzelędów obliczeniowych, jest następujący:
(5.7)
Wzór ten wymaga jedynie operacji dzielenia.
Jeżeli do wszystkich pomiarów z próby dodamy pewną wartość stalą, to odchylenie standardowe pozostanie nie zmienione. Egzaminator może na przykład dojść do wniosku, że egzamin jest zbyt trudny. Może postanowić. z.e do ka/dej z postawionych ocen doda po 10 punktów. Odchylenie standardowe ocen pierwotnych bcdzie takie samo. jak odchylenie standardowe ocen. do których zostało dodane po 10 punktów. Wynika to bezpośrednio z faktu, zc jeżeli X jest pomiarem, to odpowiadającym mu pomiarem z dodaną stalą c jest X +■ c. Jeżeli X jest średnią z pomiarów pierwotnych, to średnią / dodaną stałą jest X + c. Odchylenie od średniej pomiarów z dodaną stałą wynosi wówczas (X + c) - (X + c). co — jak łatwo zauważyć — równe jest .V - X. Ponieważ dodanie stałej pozostawia odchylenia od średniej mc zmienione, nie zmienione pozostaje również, odchylenie standardowe Na przykład dodając stalą 5 do pomiarów' l. 4. 7. 10 i 13, otrzymujemy 6. 9. 12. 15 i IS. Średnia pomiarów pierwotnych wynosi 7. a średnia pomiarów z dodana stalą wy
91