Capture181

serw ow

^nl* "wykładu naparzmy nu.si_{ępuiące Sf}.

„ = o:
l	n	tu
s I2J6	6 v>»	6 J.»JU	6 6Ą5	b _U2

wariancji dla tych danych jest nasiępujacj

Niech C_t, oznacza odpowiednia wartość krytyczna statystyk.«> w „,_s rswana (*r mus. więc by większa mZ C_c,. ab> różnicę m.ędn _()u .„ nimi można było uziu* za istotna- Nierówność Ci- > <</ mo/enty ten, dla IX) - -Vjl. Zatem

\Xj-X_k\>CQ    _n

C^MSkJ/w określa najmniejszą różnice bezwzględna między dwiema iaka może być istotna.    ,    I

powyższe wartości krytyczne można przekształcić w odpowiednia u^r w celu bezpośredniego zestawienia z wartościami krytycznym, pomwiun, nowancco oraz metody Scheffćgo. Przekształcenia tego dokonujemy *edb_?

_ _ \jjy:    ję_M odwrotnością wzoru (18.5). Stwierdzamy, ze '- ’Ii

» mieści' sic między wartością krytyczną dla porównania planowanego a *, L-_Cflu dla testu SchcfTćgo (13.86). Znaczy to. ze metoda Tukeya ,cm kon*nva.«nu nii porównam* planowane , mnie, konserwa,vv.ru „„    |

SchcMeeo Wynika 2 tego. « najlepw, jest formułować hrpoten ...........

fikować je. stosują* porównań,a planowane. W pr«c,wnym «>Nku zmuszeń, do stosowania słabszych procedur porównywana ,,m. (me (czet, J Te porównania s, prostymi porównań,ami par średn.ch. należy po-luryc n,, I Tukc^a Gds na,om,as, które* z psrtównan obejmuje co* w.ese, ntz m»uw ™£zy dwiema średn.m,. wówczas wobec wszys.k.ch porównań nalej , . metodę SchcfTego.

*****/omglonych A 2 nnran, podedm" .

^ryUti^J^Kiny * w *** Tukey. ^

M^WłS Mobscrwou_jn>ch WmuCc, o ’    '^yvbc* PWWr^*

r*^ *■ *.**“~*' «ix>w_wc„.....;;;;• ■■»■ • ■ w,

w(*®* tabeli tfportwnu jc-f".    >    <“

„ ,««, do łcwcj. «    n. „„„* „,,..... *•«>"» P"»,, ., ,., ^

^„.tauny już dal*/)ch ponW_tlJ„ j£^£* *° ' '»"> . ,_)m »,_rri<u

j^ia wierszu. trzecim iuJ    ~ •* P^,***tuf_/4rny ttuięp^

Suma

kwadrat <Vm .W.02

262.50

18.16. Inne metody porównań post lioc

T*tUQ

V	II	t
4.02	4.92	122
1.41	2,33	4jt>1
	0.92	3.20
		22*

Zarówno metoda New mana-Keulsa. jak i test rozstępu wielokrotnego Duncau. korzystają tę samą studentyzowaną statystykę rozstępu Q. na której opiera ^(t Tukeya. Różnica polega na tym. że test Tukeya przyjmuje stała wartość krytyi dla wszystkich porównań, natomiast metody Newmana-Koulsa i Duncaru pś>shigq|1 się różnymi wartościami krytycznymi w zależności od tego, ile średnich mieści aę między dwiema porównywanymi średnimi. Zatem wielkość różnicy wymagane)! uzyskania istotności zmienia się zależnie od tego. jak daleko porównywane znajdują się od siebie w kolejności rang.

Aby zastosować metodę Newmana-Keulsa. średnie porządkujemy według i od najmniejszej do największej. Dla wszystkich k(k - 11/2 par średnich etrzyn jemy rozstępy studcntyzowanc, w mianowniku umieszczając Vj;/« Wartości

terialne Q dla poziomów istotności 0.01 lub 0.05 przy k = 2. 3.....A «hJv/>tujerr.yij

tablicy L według stopni swobody związanych z s* Oznaczmy te wanotci

nalnc symbolami Q_:. £>*.....(ż, Tak więc (ż» jest wartością krytenalną dla por***

naniu dwóch sąsiadujących średnich. (ż* dla średnich rozdzielonych jedna ^rx“!‘ pośrednią. Q_x dla średnich rozdzielonych dwiema rangami pośrednimi, u Q, &

358