lu<nVrcinc| »»uh*ct»ow»n«| w«ni>*ti bl lut. , I
do mrtCOiwtnł* mlcd/v X t Y nic nu /adncy.. /*.»/!
to**}- ^ powl. |M| y wgtcdrm X. CO wyra/a nisk.c Li ,
aw****^^. lul pokład p s w» luh "•'" wń"-“'111- '
rn»amy- . M . *» k/cIi X ma rangi \. 2. im./łi-A, 4 Na przykład 1**Y " **T
tm
I. .v = 6, a uu
V I ‘•ILI. Możliwe są «U tez tylko dwie vs.uw0 ,
I wiględcm v • - -' u możliwych ukUl..* , ,
S , j. ^ct. X » «-r‘.Ł K„łVU,,,. .
c/ico ,1070) Pr/N W = 1 lub K «' I
innymi ***** „hkowan,, Jest on jednak »«c iym.tr. polepiony lub/4» ( m;malnc|
* Iblit* «« u" F"L . t„ wart.n.1 krytyc/nc ,.
TaWKa h na rttoyeh ........... A.,-,
S wymaganych _ bMj/0 ^ «*«*;,,.. by ■»,
małych N ra„gam, Pr/y N « 10 P mu-, b>. -
braku *«taaku nu<I » ^ „ potnym /wi-t/ku dmlaimm ■
°'5Wp^v 7= Ml iuH wteeci mo«my b»W WotnoW J
dług wzoru:
Siatyytyka u. ma rozkład IzN-2 .topmani. swobody Y, prr.k.: ’ -0364 i - I 93 Przy 8 stopniach swobody wartow t na ? J, pL ttfcte dwustronnym me ma wystarczających pdn zaobserwowane p jest istotne na poziomic około 5 prosem
21.7. Współczynnik korelacji rangowej Kendulla
Inna postać współczynnika korelacji rangowej, określana symbolem • . -
litera tau. stworzył Kendall (1970). Współczynnik ten definiuje mc -miary inwersji. 5. Największa możliwa wartość 5 równa jc-t \(\ ■
czynnik korelacji rangowej t Kendalla definiuje się jako wartom podzieloną przez największa możliwa wartość S, czyli:
‘ - I
yw-1)
Statystyka i przyjmuje wartość -1. gdy pary rang są u.s/crcęowd odwrotnym względem siebie, a wartość -fi. gdy pary rang us/ere^--'« porządku jednakowym. Przy por/adku rang w zakresie .V I. 2. 3.4.5 J » • Y I. 4. 3. 5. 2. S = 2. N = 5. a t = 2/,0 = 0.20.
21.#. f Kendalla Z rangami widnymi
W wyl***0 ponńmćm wgranych pr,,**. .
M**!*"*™* ww,*, - prn
■)*«">•" wartościom wiązanym » /Jkrt „ f Z. l'?t •yaępuW w atonie X. dwóm pr^r..„ir T
0. nie/aleznic od lep,, Cł} ^ 11 1
„wępojacy przykład, w którym « 1 * *****
tAkre*tc Y jru jedna para »vto<o wt^an^h ]
pnnmnujac każda rangę w zalcrow (kmu ?
pmijOC ♦! par/c w porządku naturalnym -1 j*r/< • per/adku od»rot»>m , 0
furzr wiązanej, otrzymujemy następujące wag, .| .i .. . #|* .
0. -I, +1. -1. +1. 5 = 6.
Rozważmy nwlępujocy przykład / *an«Acu/m *M/an>mi zarówno » mc X. jak » Y
X IJ J 3 5 J
r : 5 tj o i 6
w tym wypadku porównywanym wartościom 2 i 3 w zakres* > przypisujemy wagę 0. ponieważ kolejność dwóch początkowych »artoici w zakres* X jeu tralna. Podobnie porównywanym wartościom w zakresie odpowiadającym cowym trzem W'artościom w zakresie X przypisujemy wagi 0. ponieważ u końcowe wartości sa wiązane. W przykładne lym otrzymujemy następujące 0. ♦!. ♦!. -I. ♦!. ♦!. ♦!, -1. ♦!. 0. -1. ♦!. a 0. 0. S = 4
Aby obliczyć tau z rangami wiązanymi, obliczamy 5 * -ptr-ob cpi-any wyżej, po czym stosujemy następujący wzór
t =
We wzorze tym T, - % V / (r - I). a U, = ’/:. ^»(n -1) • W T, jest m /horuw po i rang, a w U, r zbionśw po u rang Dla danych z tTsuzmcgo przyki^iu t wiązaniami w zakresie .Y i )' obliczenia ic wyglądają następująco: T, - 2- l» ♦
♦3(3- 1)1 = 4. a l/v= ’/;|2<2 - li)
U[V1X 6(6- |)- 4|lx6<6 - !)- M
0J1
t =
438
439