Capture284

czynniki rzetelności przedstawiono u tabeli 28.1 Intcrkoieluuc "»4 podań., w tabeli 2* 2. ZwrKmy uwagę. _/c e/om. ponMej głównej pr/ck itm-. Tabela ta jc« ocaywUcie vr„, głównej przekątnej.    ’ ^{1J W/}8*cdcm

0.me / tabeli 2S.2 analizowano /a pomocą metody caynntka gl„w„,,, , oszacowanie zasobów unicnnoici wspólnej wykorzystano kwadrat. , lokrotnych (SMC). Sa to kwadraty korelacji wielokrotnych miedzi'k„ " a n - I pozostałymi zmiennymi.    ^{1 /m,cnr}M

r.Kdk. 28J. Metoda czynnika gMwnefo dla 24 tc»tów psychologicznych (_IKfac<M4 zmienności wspólncj — SMC)

Ten		Czynniki wspólne
	Pi	P: U ■ - .	P.	Pt	Pi
1	0.595	-0.039	0.369	-4). 184	-0.073
	0J74	0.026	0.270	-0.147	0.121
3	0.433	0.115	0.396	-0.112	-0.276
4	0.501	0.108	0.290	-0.178	0.044
5	0.701	0.312	-0.273	-0.050	0.003
6	0.683	0.401	-0.213	0.067	-0.102
7	0.676	0.412	-0.284	-0.082	-0.016
8	0.680	0.206	-0,088	-0.115	-0.118
9	0.690	0.446	-0.212	0.076	0.036
10	0.456	-0.46*)	-0.446	-0.128	0.105
II	0.589	-0.372	-0.198	0.076	-0.185
12	0.448	-0.491	-0.154	-0.263	0.044
13	0.590	-0.268	0.018	-3). 300	-0.25<
14	0.435	-0.063	-0.012	0.418	-0.057
15	0.390	-0.102	0.055	0.362	*'.IO|
16	0.512	-0.098	0.325	0.259	0.006
17	0.471	-0.212	-0.036	0.388	-0.087
18	0.521	-0.331	0.118	0.145	0.028
^9	0.450	-0.115	0.110	0.167	-0.178
20	0.623	0.135	0.142	0.049	0.252
21	0.596	0.220	0.076	-0.140	0204
	0.600	0.103	0.138	0.053	0.142
;^3	0.685	0.063	0.160	-0.096	0.154
24	0.635	-0.169	-0.192	-0,009	0.079
K	7.665	1.672	1.208	0.920	0.447
100^/11.943	m ;	14.0	10.1	7.7	3.7

11.943

Źródło: Haniun (1967), Przedruk za rgt*d4 Wydawcy

Z4M*

ONic««j

OSjf " 0.250 0.446 0.380 0.666 0.69U 0.716 0.M0 0.727 0.654 0565 0537 057$ 0.371 0.307 0.441 0.426 0.417 0587 0.492 0.471 0.413 0.532 0.475

zmienmtfci

Pierwotny

0.511 1.100 0.440 0.409 0.67J 0.677 0.684 0.564 0.713 0.579 0.541 0.537 0.539 0.358 0.293 0.429 0.412 0.443 0.367 0.461 0.473 0.449 0.561 0.527

11.912

lOąO 99.7

Tahelj 28.3 przedstawia zastosowanie metody czynnika głównego wobec iuh danych. Wyodrębniono 5 czynników. W części głównej tabeli podano ładunki 5 czynników dla 24 testów. U dołu tabeli pokazano wkład każdego /. czynników w całkowity zasób zmienności wspólnej. Wkład każdego czynnika w całkowity zasób zmienności wspólnej jest po prostu suma kwadratów ładunków czynnikowych Wkład ten podano również w procentach. W dwóch ostatnich kolumnach tabeli 28.3 przedstawiono pierwotne oszacowania zasobów zmienności wspólnej dokona

ne za pomocy SMC oraz zasoby zmienności wspólnej otrzymane pr/cz zsumowanie kwadratów ładunków czynnikowych dla poszczególnych wierszy (osóhl.

I Oeytcin.i /_Whcc mmuyt.* *ki*j ^ .

pfeMf* w wuruncK całkowy unpm,,*,,    *** ”*“*** * P«r^«_r. <*>

Ul WOCCnl całkowitego /*«** /«*«**, * T'* ^V '^r%^ moteu pcuccni a pudy lylko J.7 proce* w _wm,    ^c/>^ »>*•» 14 A

wanarnj. H^pńlnc, co jca    *»*-* ** proce*

czynników nic W)rod*tmion».    ^    "*^ł P"*** **w«J

wtftfO czynnika vi dodatnie, a ładunki ruu—. * "****** i**«kj p«er.

mc. jak i ujemne Ładunki ujemne zn*/T*m** 1 ^k * * ^tM'^m*°*** Cennikami    ₄ ujemnie skorelowane t

Ornych **b.U aj _M i, v_K m^_n,^ . ^

_0)th. A.n,m M/«m> mogi,    f

mkl otr/ymam w («r.vom mpe aulm mmm, poi*    ^

28.12. Analityczne metody rotacji

Czynników uzyskanych /a pomocy metody czynnika główne*, h*iy ,**, bezpośredniej mc da się zwykle zinterpretować Mańmy dokonać rrocp om rzednych i otrzymać' czynnik, daywowanc. Następnie możemy przyj** ,_{m /IU}. czcmc. Zanim rozpowszechniły «ę komputery, rotacji osi dokccywann za pomocą bardzo pracochłonnych metod graficznych Punkty będące końcami wektorów przedstaw unii na wykresach. Jeżeli grupa testów b*dż wektorów tworzyła wiązkę lub zdawała się w pcw.cn sposób tworzyć całość, przez grapę taka przepraw adzaa> oi bądź czynnik. Postępowanie to miało na celu otrzymanie jak największej baby dużych ładunków dodatnich oraz bliskich zera. Sadzono, ze r.m sposobem czynniki po rotacji będ.j opisywały właściwości strukturalne konfiguracji wektorów Zaproponowano kryteria, jakim powinien odpowiadać proces rotacji Jeden zbiór takich kryteriów, tzw .strukturę prosta, przedstawił Thurstone i 1947 i Krytena te określały wymaganą liczbę ładunków zerowych i niezerowych w wierszach i kolumnach modelu czynnikowego po dokonaniu rotacji.

We wczesnych lalach pięćdziesiątych stało s:ę oczywiste, ze potrzebne są bardziej obiektywne i analityczne metody dokonywania rotacji Metody takie opracowali między innymi: Carroll 11953). Ferguson (195411 Kaiser (1958* Opierały się one na tej samej koncepcji. / pewnymi modyfikacjami Koncepcję tę Ferguson (1954) ujął następująco:

Rozważmy punk. p muemzony tu wybtsie «***» **» «****>+ »> •»**** nych. Osie «c mozetro poAkw-C M*,. w ****** *«^k nieskofK zenie wielka babę opoów    ^    ******

Intuicyjnie rooZemy oaekiw*. ze najb-dne, ««*** <*>*W «t będzie pmchodzW preei punk.    k—«    ££***

nonę, od punk,u    M    £*£££ 5

nych obfOcimy w kierunku pur.kiu p    *'L_U\    jd> tau

najmniejszy, i równy 0. gdy lesłru : *.    Jjj ^ _BlU»_Hxu ,o* » w^unku Jo

wyprowadzona t punkiu początkowego i przechodź* F⁽ '^u“

565