CCF20091008058

J _ Pd ~ PD min Pd mai.

^D Pd max - PD min PD

gdzie:

Pd - Pd< Pd min = Pd min. Pd max ⁼ Pd max

Sposób oznaczania gęstości nasypowej szkieletu przy najluźniejszym ułożeniu ziam i cząstek (gęstość gruntu suchego minimalna) i gęstości nasypowej szkieletu przy najgęstszym ułożeniu ziarn i cząstek (gęstość gruntu suchego maksymalna) są w normach brytyjskich i amerykańskich nieco inne niż wyżej opisane, zalecane przez polskie normy. Zazwyczaj piaski zagęszcza się przy pomocy elektrycznego wibratora (np. Typu Kango — K.H. Head 1922), a luźno usypuje w szklanych cylindrach (ASTM D 4254-83; BS 1377: Part 4:1990; DIN 18126 (09.89)).

Rozdział IX

stan gruntów spoistych

1. Wprowadzenie

^Właściwości gruntów spoistych w wielu przypadkach zależą od intensywności współdziałania tych gruntów z wodtplstnieje wiele wskaźników charakteryzują-cych właściwości gruntów w zależności od intensywności tego współdziałania. Jednym z tych wskaźników jest konsvstencią_gruntu. Pod tym pojęciem rozumie się stopień ruchliwości (stopień spójności) układu cząstek, zależny od ilości wody i stanu fizycznego tych cząstek. Stopień spójności powoduje różną odporność gruntu na działanie sił zewnętrznych. Najsilniejsze oddziaływanie sił przyciągania między cząstkami (zgodnie z prawem Van der Waalsa) występuje w przypadku braku w gruncie wody, a więc wtedy, gdy cząstki są położone najbliżej siebie. W miarę doprowadzenia do gruntu wody i wiązania jej przez cząśtM~mińeralne w postaci otoczek wodnych, zwiększających grubość ze wzrostem ilości wody, cząstki oddalają się od siebie i przyciąganie między nimi zmniejsza się (zmniejszają się siły spójności).

Wyróżnia się konsystencję gruntów zwartą, plastyczną i płynną. W praktyce, zgodnie z PN-86/B-02480, wyróżnia się szereg dalszych wydzieleń, określając je jako stany gruntu. I tak mamy: stąn_.zwąrty,_ półzwarty, twardoplastyczny, plastyczny, mięldcoplastyczny i płynny (p. rozdz. U), od gruntu zawierającego najmniejszą ilość wody w kierunku wzrastającej wilgotności gruntu. Przejście gruntu z jednego stanu w następny zachodzi w wyniku doprowadzenia wody lub też w kierunku odwrotnym — w wyniku tracenia wody (wysychania).

(_ Wilgotności graniczne między poszczególnymi stanami są określane jako tzw. granice konsystencji. Atterberg zdefiniował trzy granice. Między stanem zwartym i półzwartym znajduje się granica, skurczalności między stanem półzwartym i stanem plastycznym (twardoplastycznym) znajduje się granica .plastyczności w_Py a między stanem plastycznym (miękkoplastycznym) i płynnym granica .płynności w_Lu Podział gruntów spoistych ze względu na ich plastyczność (stan) przedstawia tabela 28.

W celu określenia stanu, w jakim znajduje się dany grunt przy danej wilgotności, należy oznaczyć wartości następujących parametrów:

—    wilgotności naturalnej (wg rozdz. IH),

—    wilgotności granicy skurczalności (wj),

125