CCF20101119009(1)

•    dawki słabe - 0,05-0,5 W/cm²,

•    dawki średnie- 0,5 - 1,5 W/cm²,

•    dawki mocne- 1,5 - 2,0 W/cm².

Warto zaznaczyć, że dawkowanie ultradźwięków powinno być dobierane dla każdego pacjenta indywidualnie ze względu na różną tolerancję ultradźwięków u poszczególnych chorych. Należy przy tym zwrócić uwagę na następujące czynniki:

•    nadźwiękawianą powierzchnię ciała,

•    wielkość powierzchni przetwornika,

•    rodzaj zastosowanych fal ultradźwiękowych ( ciągłe, impulsowe, wartość częstotliwości),

•    przyjętego czasu zabiegu,

•    sposobu nadźwiękawiania (stacjonarnie, dynamicznie).

^    f

Tabela II. Akustyczne właściwości niektórych tkanek ( wg A. Śliwiński „Ultradźwięki i ich zastosowania”).

rodzaj tkanki	współczynnik absorpcji a [ m’^1 ]	gęstość P [ kg/m 1	prędkość dźwięku c [ m/s ]	impedancja właściwa Zo przy 0,9 MHz 10’^6 [ kg/m^2s ]
tłuszczowa	9	970	1400	1,36
mięśniowa	26	1040	1600	1,63
kostna	310	1700	3600	6,1
mózgowa	19	970	1500	1,56
kolagen	20	1240	1700	2,1

Dzięki terapii ultradźwiękowej można uzyskać efekt przeciwbólowy, zmniejszenie napięcia mięśni, hamowanie procesów zapalnych, układu współczulnego, przyspieszanie wchłaniania tkankowego, czy generację związków aktywnych biologicznie. Stąd też wskazań do stosowania ultradźwięków jest wiele. Zdając sobie sprawę z możliwości oddziaływań ultradźwięków na tkanki nie można zapomnieć o przeciwwskazaniach zastosowania tej metody terapeutycznej. Dla przykładu ciąża, choroba nowotworowa, zaburzenia rytmu serca,

10