SI
Reakcje kluczowe smogu fotochemicznego przebiegają z udziałem tlenków azotu (NO i NO,) i ozonu (O,)
N02(g) + hv (długość fali poniżej 310 nm) -> 0(g) + NO(g) (1)
0(g) + 02(g) + M(g) —> Oj(g) + M(g) (2)
Oj(g) + NO(g) —> 0,(g) + N02(g) (3)
Ten proces, w którym ditlenek azotu (N02) ulega rozkładowi i jest jednocześnie wytwarzany, jest przedstawiany umownie jako rodzaj równowagi, którą opisuje równanie stałej równowagi, uwzględniające ciśnienia cząstkowe dwóch tlenków azotu oraz 03
pNO pO}
K = ‘
(4)
Jeśli zwiększa się stężenie N02 (jednak bez wykorzystania 03), równowaga może być zachowana, gdy wzrasta stężenie Ov W smogu fotochemicznym następuje to za pośrednictwem rodnika wodorotlenowego (OH) podczas utlenienia węglowodorów. Przedstawimy prosty przykład tego procesu z udziałem metanu
|Ł1
OH(„) + CH.iig, —> H20(g) + CH1(„) |
(5) |
metan | |
OH3ii.) + 02(g) —> CH302(g) |
(6) |
CH30,<g) + NO(g) -* CH30(g, + NO,(g) |
(7) |
CH30(g) + 02(„, -» HCHO(g) + H02(g) |
(8) |
H02(g) + NO(g) -»NO:(g) + OH(g) |
(9) |
Te reakcje przedstawiają konwersję tlenku azotu (NO) do ditlenku azotu (N02), prostego alkanu CH4, do aldehydu, w tym przypadku do formaldehydu (metanalu, HCHO). Rodnik OH odtwarza się w procesie i stąd może być uważany za rodzaj katalizatora. Gdy reakcja przebiega w smogu fotochemicznym, rodnik OH atakuje najszybciej większe i bardziej złożone cząstki. Aldehydy również mogą ulegać działaniu rodnika OH | |
CH3CHO(g) + OH(g) -> CH,CO(g) + H,0(g> acetaldehyd (aldehyd octowy, elanal) |
(10) |
CH3CO(g) + 02(g) -» CH3COO,(g) |
OD |
CH3C002(g)-H- NO(g) —> N02(g) + CH3C02(g) |
(12) |
CH3C02(g) CH3 + C02(g) |
(13) |