więc:
96485 C _ 6Q2 10-19 q . e-i^Q . elektron1)
Iłiuktywność redukcyjna metali
Cechą chemiczną metali jest ich zdolność do oddawania elektronów w reakcjach chemicznych i tworzenia dodatnich kationów. Im łatwiej metale przechodzą w stan jonowy, tym jest większa ich u aktywność redukcyjna, a więc tym energiczniej reagują z innymi pierwiastkami.
Reakcję przebiegającą w rozworze między cynkiem metalicznym a kationami miedzi można przedstawić następującym równaniem jonowym:
Cu2++Zn° Zn2++Cu°
W reakcji tej jony miedzi przyjmują elektrony, redukując się .l<> miedzi metalicznej, natomiast cynk przechodzi w stan jonowy.
< ynk łatwiej oddaje elektrony niż miedź, a zatem jest metalem bar-•l/iej reaktywnym, dlatego też ruguje on miedź z roztworu jej soli.
Badając zdolność wypierania jednych metali przez inne, możemy uszeregować je w kolejności jakościowo określającej reaktywność redukcyjną poszczególnych metali. Otrzymany szereg nazwani i s/cregiem elektrochemicznym metali, ponieważ reakcje, w któ-i yi li biorą udział jony lub powstająjony, nazywamy reakcjami deklu u hemicznymi. Poniżej przedstawiono szereg elektrochemiczny motali:
spadek aktywności chemicznej
i . Na, Ca, Mg, Al., Mn, Zn, Fe, Ni, Sn, Pb, H2, Cu, Hg, Ag, Au.
wzrost aktywności chemicznej
Szereg ten, pokrywa się ze wzrostem elektroujemności pierwiastków. Na początku szeregu znajdują się metale o największej 11 nk lywności redukcyjnej, a na końcu szeregu - metale szlachetne, n więc o najniższej aktywności chemicznej.
Poczynając od strony lewej szeregu elektrochemicznego, każdy
49