1. Dehydrohalogenacja dihalogenoalkanów
W
H H
I I
—C=C-
H H
I I
-C-C-I I X X
H
_ I
koh/bcT* C = C I
X
UL
Np.:
ch3ch=ch2 ^c^ch-ch,^^ ch3ch=
Br Br
1- bromo-1- propen
CHBr^*CH3C = CH
1,2 - dibromopropan (bromek propylenu)
propyn
alkilów
-C = CH-^
Dehydrohalogenację można na ogół przeprowadzać w dwóch etapach. Pierwszy etap tego procesu jest ważną metodą otrzymywania nienasyconych halogenków. Otrzymane w taki sposób halogenki, z atomem halogenu połączonym bezpośrednio z atomem węgla ugrupowania etylenowego, nazywają się halogenkami winylu i są szczególnie niereakty wne. Ich przemiana w alkin wymaga bardziej drastycznych warunków - zastosowania mocniejszej zasady. Reakcja acetylenków sodowych z halogenkami alkilów pozwala na przemianę mniejszych cząsteczek alkinów w większe.
Reakcje alkinów
Wiązanie potrójne jest bardziej reaktywne od wiązania podwójnego w reakcjach z odczynnikami „bogatymi” w elektrony; dlatego alkiny ulegają reakcjom addycji nukleofilowej, którym w zasadzie nie ulegają proste alkeny.
Poza addycjąalkiny ulegająjeszcze innym reakcjom, których przyczyną jest kwasowość atomu wodoru połączonego z atomem węgla związanym potrójnym wiązaniem.
Np.:
122
Reakcje addycji
Ogólny schemat reakcji addycji jest następujący:
2Ho
123