CCF20120605008

Odpychanie

odległość cząstek

Przyciąganie

Stężenie elektrolitu małe średnie duże

' J

pod wpływem dodatku elektrolitu grubość warstwy podwójnej zmniejsza się; siły przyciągania przeważają nad odpychaniem i cząstki łączą się w większe zespoły; im większe stężenie elektrolitu, tym intensywniej ten proces zachodzi

KOAGULACJA stabilny wolna szybka zol

ze wzrostem stężenia elektrolitu stabilny początkowo zol koaguluje; cząstki flokulując wypadają ze stabilnej zawiesiny, spada potencjał $

przy braku elektrolitu cząstki gliny mogą tworzyć aglomeraty ściana -krawędź -* zawiesina jest dość lepka, a naprężenie ścinające osiąga duże wartości

dodatek elektrolitu (np. NaCl) powoduje zwężenie warstwy podwójnej, a więc spadek przyciągania krawędź - ściana i odpychania ściana - ściana; dalszy dodatek elektrolitu, wskutek zmniejszenia warstw dyfuzyjnych, zwiększa udział sil van der Waalsa i aglomeraty tworzą się ponownie

Stabilizacja zawiesiny minerałów ilastych w wodzie

•    oddziaływanie koagulujące/peptyzujące zależy od składu min. materiału w zawiesinie

•    ustabilizowanie wymaga zdysperi aby zadziałały ruchy Browna i dy przeciwdziałanie sedymentacji?

■ stosowane peptyzatory: węglan sodu, szkło polifosforany sodowe, substancje organiczni adsorbują się na krawędziach blaszek min się z kationami glinu

•    zawiesina jast trwała, jeżeli potencjał Ę > naturalne gliny uwalniające miesz—^:

Ca, Mg, Na, K zachowują tę wartość i (skoagulowane)