CHODŹCIE ZE MNĄ

LJ

„Chodźcie ze mną!”

Ewangelia wedtug św. Mateusza 1-3

Dla Jezusa nadszedł czas głoszenia ludziom, iż nadchodzi królestwo Boże, ale nie przedstawiał siebie jako króla, tylko ukazywał miłość i moc Boga.

Jezus zdawał sobie sprawę, że będzie potrzebował pomocników, i prosił Boga, aby mu ich wskazał.

Pewnego dnia, idąc brzegiem Jeziora Galilejskiego, ujrzał znanych mu braci, rybaków Andrzeja i Szymona Piotra.

-    Chodźcie ze mną! - powiedział do nich.

Ci natychmiast zostawili sieci i dołączyli do Jezusa. Nieco dalej reperowali sieci dwaj inni bracia.

-    Chodźcie ze mną! - zawołał Jezus, a oni zerwali się ochoczo i pozostawili ojca ze sługami.

-    Nie będziecie już więcej łowić ryb! - powiedział Jezus. - Od dzisiaj będę was uczył łowić ludzi dla Boga!

Jezus wybrał dwunastu najbliższych sobie uczniów. Była to barwna gromadka. Oprócz rybaków należeli do niej ludzie, którzy chcieli walczyć o wyzwolenie kraju spod rzymskiej niewoli. Był w tym gronie celnik Mateusz, który zbierał opłaty za przywóz towarów do rządzonej przez Heroda Galilei. Żydzi odnosili się do celników z nienawiścią i pogardą, gdyż pracowali oni dla Rzymian, a ponadto zawyżali opłaty dla własnej korzyści.

Chociaż Jezus zgromadził wokół siebie jeszcze wielu innych uczniów, mężczyzn i kobiety, tych dwunastu miało szczególną pozycję. Jezus nazwał ich „apostołami”, czyli „posłańcami”,