cwiczenie str 2

\

Dla danego ośrodka współczynnik załamania światła nie jest wartością stałą, .a jego wartość zależy od długości fali użytego’ światła (T) i temperatury. Stąd często przy podawaniu wartości n, zaznacza się wartość obu tych parametrów w górnym i dolnym indeksie za symbolem taj wielkości, np. n^₀.

Podczas przechodzenia światła z ośrodka gęściejszego optycznie do rzadszego, wraz ze wzrostem kąta padania światła rośnie także kąt załamania. Stąd przy pewnej wartości kąta padania, kąt załamania osiągnie wartość 90°. Taki kąt padania, określany jest jako graniczny i oznaczany symbolem y. Jeżeli kąt padania będzie większy od y to światło ulegnie całkowitemu wewnętrznemu odbiciu. Opisane zjawisko określa zależność:

sina sin 90° sin P sin y

* sin y,

i _    _ ^l

~ ⁿ\,2 ~ .    , łub n₂ — n,

n₂    sin/

która wykorzystana została w refraktometrze Abbego, gdzie badana ciecz jest ośrodkiem optycznie rzadszym od pryzmatu szklanego. Urządzenie to w najprostszym przypadku składa się z dwóch prostokątnych pryzmatów Pi i P₂ ze szkła o wysokim współczynniku załamania światła oraz z okularu (ryc. 1).

a)

b)

Ryc. 1. Schemat działania refraktometru Abbego: a) bieg promieni w pryzmatach, b) ekran widoczny w okularze prawidłowo ustawionego aparatu.

Poza bezwzględnym i względnym współczynnikiem załamania światła w pomiarach refraktometrycznych stosowana jest refrakcja molowa, przydatna do analizy składu mieszanin i ustalenia postaci związku chemicznego. Decyduje o tym jej addytywny charakter,