Cykl Coriego 1

W warunkach ograniczonego dostępu tlenu, panujących podczas intensy-) wnego wysiłku fizycznego, ilość NADH wytworzonego podczas glikolizy przekracza możliwości łańcucha oddechowego pod względem utleniania tego NADH z powrotem do NAD*. W tym wypadku pirogronian syntetyzowany w mięśniu podczas glikolizy zostaje przekształcony w mleczan przez dehydrogenazę mleczanową w reakcji generującej NAD⁺, dzięki czemu glikoliza w dalszym ciągu wytwarza ATP (patrz temat J3). Jednakże mleczan jest metabolitem uwięzionym w ślepej uliczce, ponieważ metabolizowany może być dalej tylko pod warunkiem przemiany z powrotem w pirogronian. Mleczan dyfunduje więc z mięśnia do krwi, skąd przechodzi do wątroby. Tutaj, w wątrobie, przedostaje się do komórek, gdzie działaniem dehydrogenazy mleczanowej zostaje przekształcony z powrotem w pirogronian. Następnie pirogronian w procesie glukoneogenezy ulega przekształceniu w glukozę, ta zostaje uwolniona znów do krwio-biegu, skąd może już być pobierana przez mięsień szkieletowy (i mózg). Cykl tych reakcji (rys. 4) nazywa się cyklem Corich.