CCF20130428016

•    Wzmagają aktywność limfocytów cytotoksycznych

•    Wykazują ekspresję antygenów zdolności tkankowej MHC klasy I i II

•    Produkują IL-1,11-12 oraz TNFa

•    Aktywują LyB, uczestniczą w rozwoju reakcji zapalnej w skórze Fenomen komórek Langerhansa

•    Po kontakcie z antygenem ulegają aktywacji wędrują do regionalnych węzłów chłonnych

•    Proliferują w węźle chłonnym jak LyT

•    Tworzą klony efektorowych LyT swoistych w stosunku do antygenu i aktywują swoistą odpowiedź immunologiczną

Komórki dendrytyczne

•    Biorą udział w prezentacji antygenu LyT

9 Dendrocyty - zlokalizowane wokół naczyń włosowatych

•    Są uważane jako niedojrzałe komórki Langerhansa Komórki tuczne

•    Komórki efektorowe w reakcjach alergicznych

•    Pobudzenie tych komórek na drodze

O Nieimmunologicznej (czynniki termiczne, chemiczne, mechaniczne, promieniowanie jonizujące) o Immunologicznej - zależne od IgE

•    Wydzielają: Serotoninę, histaminę, czynnik chemotaktyczny dla eozynofiiów i neutrofiiów Melanocyty

•    Komórki barwnikowe zawierające melaninę - łączą się ściśle z kratynocytami

•    Melanina jest unikalną substancją powodującą absorbcję UV

•    Melanina gromadzi się w komórce docelowej między jądrem komórkowym a powierzchnią światła, chroniąc DNA komórki przed szkodliwym promieniowaniem

•    Chronią organizm przez nadmiernym nasłonecznieniem

•    Modulują reakcje zapalne w skórze

SIS spełnia podstawowe funkcje:

•    Jest miejscem przetwarzania antygenu i inicjowania odpowiedzi immunologicznej (miejsce indukcji)

•    Jest miejscem rozwoju odporności komórkowej i humoralnej (miejsce efektorowe)

® Miejsce pierwotne odpowiedzi immunologicznej z wytworzeniem komórek pamięci

•    Miejsce wtórnej odpowiedzi immunologicznej

Aktualne dane o SIS pozwoliły na podjęcie badań nad nową drogą podania antygenu szczepionkowego - IMMUNIZACJA ŚRÓDSKÓRNA-szybciej i silniej indukującą odpowiedź immunologiczną

17. Rodzaje szczepionek. Seroprofilaktyka, seroterapia

Szczepionką nazywamy produkt pochodzenia biologicznego zawierający substancje zdolne do indukcji określonych procesów immunologicznych warunkujących powstanie trwałej odporności bez wywołania działań toksycznych. Stanowią je całe zarazki lub ich części składowe (np. ściany komórkowe, fimbrie) lub produkty metabolizmu (np. unieczynnione toksyny)

Szczepionki swoiste- indukcja trwałej i specyficznej odpowiedzi immunologicznej przeciw określonemu drobnoustrojowi: monowalentne (jednoważne) - zawierają jeden serotyp drobnoustroju (np. typ A wirusa pryszczycy) poliwalentne (wieloważne) - zawierają kilka serotypów tego samego gatunku drobnoustroju (TAB - dur brzuszny) pojedyncze (proste) - skierowane przeciw jednej chorobie np. przeciw różycy świń złożone (skojarzone) - skierowane przeciw wielu chorobom (np. DiPerTe)

Szczepionki swoiste ( podział ze względu formę drobnoustroju)

zawierające żywe zjadliwe zarazki (bardzo immunogenne), należy podawać surowicę odpornościową zawierające żywe zarazki atenuowane (np. BCG, bruceloza) zawierające zabite zarazki (inaktywowane), np. anatoksyny

zawierające bakterie, którym wszczepiono obcy antygen np. wirus krowianki - WZW B, wścieklizna

Inne szczepionki

funkcjonalno-synergistyczne - zabezpieczają wrażliwą populację przeciw wieloczynnikowym chorobom zakaźnym (dochodzi do jednoczesnego uodpornienia organizmu przeciw zakażeniom kilkoma zarazkami, których łączne działanie decyduje o rozwoju choroby

jednoczasowe - podanie jednorazowo dwóch szczepionek (DiPerTe + doustna twójwalentna przeciw polio

17