12.6. Wykonanie pierworysu mapy sposobami tradycyjnymi
wykreślenia tuszem linią o grubości 0,1 mm. Ramkę sekcyjną rysujemy linią ciągłą, zaś wewnętrzne przecięcia linii siatki zaznaczamy krzyżykami o długości ramion 5 mm (rys. 12.9), natomiast jednodecymetrowe odcinki siatki wzdłuż boków ramki - pojedynczymi kreskami (tzw. „wąsami”), także o długości 5 mm.
Rys. 12.13. Nanoszenie punktów osnowy ze współrzędnych w oparciu o siatkę kwadratów
Jeśli do nanoszenia punktów osnowy nie dysponujemy koordynatografem, wtedy czynność tę możemy wykonać z mniejszą dokładnością w oparciu o siatkę kwadratów za pomocą cyrkla-odmierzacza i podziałki transwersalnej (rys. 12.13). Najpierw wyszukujemy kwadrat siatki, wewnątrz którego znajduje się dany punkt P, po czym na odpowiednich bokach tego kwadratu odkładamy w skali mapy odcinki stanowiące różnice pomiędzy współrzędnymi punktu P a współrzędnymi lewego dolnego narożnika danego kwadratu. Po połączeniu ołówkiem par . .
punktów znajdujących się na || jj J..........
przeciwległych bokach kwadratu otrzymamy proste prostopadłe, których przecięcie wyznaczy na mapie położenie szukanego punktu P (rys. 12.13). Naniesienie każdej pary punktów osnowy kontro- j_.......................__________147,3
lujemy porównując pomiar graficzny długości boku z wynikiem jej obliczenia ze współrzędnych.
Opisane wyżej czynności może ułatwić prosty przyrząd kreślarski zwany wspólrzędnikiem.
Jest to przezroczysta płytka ^
w kształcie kwadratu lub równo- § skala 11000
ramiennego trójkąta prostokątne-
X= 2517.30 Y= 3166.60
P
-2600
H
2500
Rys. 12.14. Nanoszenie punktu przy użyciu współrzędni ka