Badaniom należy poddać trzy wykonane z różnych mfńeriałów rury o różnych średnicach, przy różnych natężeniach przepływu powietrza (według wskazań prowadzącego).
Bezpośrednio zmierzyć za pomocą manometrów różnicowych różnych typów U-rurka, mikroraanometr z rurka pochyłą, manometr elektroniczny z wyświetlaczem cyfrowym:
1. liniową stratę ciśnienia w badanym przewodzie, Apstr [Pa],
2. ciśnienie dynamiczne w osi przewodu z zainstalowaną sondą Prandtla, pd [Pa].
Współczynnik oporu liniowego wyliczyć należy ze wzoru:
gdzie: D - podawana przez prowadzącego średnica badanego przewodu, [m],
L - podawana przez prowadzącego długość odcinka pomiarowego (którego dotyczy zmierzona liniowa strata ciśnienia) badanego przewodu, [m], p - gęstość powietrza, [kg/m3],
v* - średnia prędkość przepływu powietrza w badanym przewodzie, [m/s].
Prędkość v4f wyznacza się ze wzoru
z zainstalowaną sondą
gdzie: Dp - podawana przez prowadzącego średnica przewodu
Prandtla, [m].
Wyznaczone wartości współczynnika oporu liniowego należy nanieść na wykres w układzie X(Rc), gdzie Re jest liczbą Reynoldsa, wyliczaną ze wzoru:
gdzie v - kinematyczny współczynnik lepkości powietrza, [m2/sj.
Różnice ciśnień mierzone manometrami cieczowymi wyliczyć ze wzorów:
Dla U-rurki: |
Ap = h, — h, |
Pclg | ||
Dla mikromanometru z |
rurką pochyłą: |
Ap = I • npc2gj |
gdzie: h|, - wysokości słupków cieczy manometrycznęj w ramionach U-rurki, [m],
l- wychylenie cieczy w rurce manometru, [m], pci — gęstość cieczy manometrycznej w U-rurce, [kg/m J, ^
Pc2 — gęstość cieczy manometry cznej w mikromanometrze, [kg/m j, g - przyspieszenie ziemskie, [m/s2].