w przeciwieństwie do zespołu lądującego koparek, wysięgnik zwałujący nie ma na końcu specjalnego urządzenia sterującego strumieniem materiału spadającym swobodnie no paraboli zrzutu.
Ze względów technologicznych korzystne jest stosowanie jak najdłuższych wysięgników. Pozwala to bowiem na znaczny wysięg w sypaniu przedzwałów, przy zwiększeniu bezpieczeństwa pracy. oraz. nu zwiększenie jednostkowej pojemności zwałowanych bloków przy równoczesnym zmniejszeniu częstotliwości przesunięć linii transportowych,
Wzrost długości wysięgnika powoduje jednak znaczny wzrost ciężaru, a przez to pogorszenie wskaźników konstrukcyjnych maszyny.
Najczęściej stosowano są konstrukcje wysięgników o przekroju trójkątnym i prostokątnym lub w kształcie rury. Były również podejmowane próby zastosowania lekkich stopów do konstrukcji wysięgnika. Uzyskane efekty były jednak niezadowalające, co spowodowane było stosunkowo wysokim kosztem tych materiałów oraz ich gorszymi własnościami wytrzymałościowymi w stosunku do stali.
2.3.3. Podwozie I konstrukcja nośna
W zwałowarkach stosowane są podobne rodzaje i układy podwozi i mechanizmów jazdy jak w koparkach wielonaczyniowycli, a więc podwozie szynowe, gąsienicowe i kroczące. Stosowana jest również zasada trój punktowego podparcia i układu wahaczy zapewniającego obciążenie każdego elementu nośnego podwozia przy nierównym poziomic jezdnym. Ze względu na znacznie gorszą nośność poziomów roboczych na zwałowiskach konieczne jest stosowanie niższych jednostkowych obciążeń podłoża (od 0,6 do 0,8 kG/cin3), co w praktyce nie zawsze jest osiągane. Zadaniem konstrukcji nośnej w zwałowarkach jest powiązanie zespołu pobierającego i zwałującego oraz przeniesienie sił związanych z ich ciężarem i obciążeniami zewnętrznymi na podwozie. Głównym źródłem zewnętrznych sił obciążających konstrukcję zwałowarki są statyczne i dynamiczne siły związane z przemieszczaniem mas, przy czym znacznie większą rolę niż w koparkach odgrywa napór wiatru.
Ogólne zasady konstrukcji są podobne jak w koparkach wielonaczyniowycli, jednak szczególnie istotne jest osiągnięcie jak największego wysięgu zwałowania oraz jak największej elastyczności węzłów łączących zwałowarkę z liniami transportowymi.
2/4. Zwałowarki typowe
Wszystkie współczesno zwałowarki mftją zespól zwałujący w postaci wysięgnika z przenośnikiem taśmowym i budowane są z reguły'jako obrotowe. Różnice polegają na odmiennej budowie zespołu pobierającego oraz podwozia.
Obecnie dla potrzeb górnictwa odkrywkowego są budowane następujące typy zwałowarek:
— gąsienicowe, taśmowe, jedno- i dwuzespołowc, kroczące, taśmowe, dwuzespołowc, szynowe, łańcuchowe, jedno- i dwuzespolowe.
Zwałowarki gąsienicowe taśmowe Jodnozcspolowe. Zwałowarki tego typu mają zespół pobierający w postaci wysięgnika, który albo podparty jest na ramie wózka wsporczego sprzężonego /. wózkiem zrzutowym przesuwnego przenośnika poziomowego, albo podwieszony jest do konstrukcji nadwozia zwałowarki. Zaletami tego typu zwałowarek jest prosty układ konstrukcji nośnej, prosty układ transportowy składający się Z dwóch lub trzech taśm oraz mały ciężar. Wadą natomiast jest mały