DSC03421

Północnej i na Kaukazie. Linneusz podzielił je na trzy odrębne gatunki, a E. Janczewski uznał je za jeden gatunek występujący w dwóch wyraźnie różniących się odmianach botanicznych. Liczba chromosomów 2n = 16, chociaż Nilsson (Szwecja) stwierdził występowanie form tetraploidalnych w obrębie gatunku Grossularia oxya-canthoides L.

Agrest pospolity (Grossularia vulgare). 2n = 16. Występuje w całej Europie i na Kaukazie. Krzew rośnie dość silnie, pędy łukowato odgięte, pokryte głównie kolcami występującymi pod ogonkami liściowymi, czasem spotyka się liczne drobne kolce na całej przynasadowej części pędów. U tego gatunku często kolce nie występują w górnej części pędów. Liście duże, błyszczące. Kwiatostany 1—2-kwiatowe. Zalążnia może być naga, lekko omszona lub pokryta różną liczbą włosków. Owoce dość duże, dojrzewają na początku lipca.

Agrest kędzierzawy (Grossularia uva-crispa L.). Występuje w środkowej i północnej Europie oraz północnej Azji. Krzewy rosną słabiej od poprzedniego gatunku. Pędy cienkie, proste, delikatnie owłosione, o krótkich, prawie bez kolców międzywęźlach. Kolce występują pod ogonkami liściowymi, pojedyncze lub podwójne. Liście małe, szerokie, o długości nie przekraczającej 2,5 cm i szerokości 3,5 cm, omszone. Ogonki liściowe krótkie. Kwiatostany 1—3-kwiatowe, pora kwitnienia późniejsza od G. uulgare o około 15 dni. Szypułki, przysadki, zalążnia i kwiaty pokryte delikatnym kutnerem, a nawet drobnymi włoskami. Owoce bardzo małe, dojrzewają w końcu lipca.

W powstawaniu nowych odmian agrestu wyróżniających się dużą wytrzymałością na mróz na obszarze b. ZSRR wykorzystuje się gatunki syberyjskie (Grossularia burejensis Berger) oraz gatunek ałtajski (Grossularia aciculare Sm.).

_ ¹ . '* — -—1 ; 1 I 1:___________1- J łolrja