DSC00158 2

Dokładność osnowy pomiarowej, wyrażona za pomocą wartości średniego błędu położenia punktów po wyrównaniu tej osnowy względem osnów wyższych klas wynosi: «r< 0,10 m.

11.2.2. Związek liniowy jako niezależna osnowa pomiarowa

Związek liniowy jest geometrycznym układem odcinków prostych, którego kształt i wymiary można jednoznacznie określić wyłącznie na podstawie pomiaru długości ele-mentów liniowych. Związek ten mogą utworzyć: jeden bok osnowy pomiarowej, pojedynczy trójkąt, czworobok, w którym pomierzono długość przynąjmniej jednej przekątnej oraz zespól przylegających do siebie trójkątów (rys. 11,3).

Związek liniowy jest zatem najprostszą, niezależną osnową pomiarową, stosowaną czasami do pomiarów sytuacyjnych na małych obszarach, gdy nie Istnieje konieczność ich nawiązywania do osnowy państwowej i zgłaszania pracy w Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (ODGiK). Słowo „niezależna" oznacza w tym wypadku osnowę bez geometrycznego powiązania z innymi sieciami, obliczaną w lokalnym układzie współ-rzędnych prostokątnych. Typowym przykładem osnowy niezależnej jest nienawiązany ciąg poligonowy zamknięty. Orientacja osnowy niezależnej względem stron świata bywa często dowolna. Może ona być również określona w sposób przybliżony poprzez identyfikację i pomiar graficzny fragmentu osnowy na mapie lub poprzez busolowy bądź żyroskopowy pomiar azymutu jednego z boków osnowy.

Z definicji związku liniowego wynika, że nie trzeba w nim mierzyć żadnych kątów, ponieważ kształt i rozmiary konstrukcji można odtworzyć nu podstawie samych długości boków, co umożliwia późniejsze naniesienie związku na mapę. Nąjprostszym przypadkiem związku liniowego jest pojedynczy bok (linia pomiarowa) o znanej długości i ewentualnej orientacji. Związek może stanowić oparcie dla zdjęcia szczegółów zarówno metodą ortogonalną (rys. 11.1) jak i biegunową (rys. 11.2).

Pojedynczą linię pomiarową (rys. 11.3 u) wykorzystuje się do zdjęcia wąskiego pusu terenu, o szerokości nieprzekruczującej 50 m (przy zastosowaniu metody rzędnych i odciętych), a więc dla obiektów wydłużonych. Dla hardziej rozległych obiektów osnowa pomiarowa w postaci związku liniowego może skłudnć się z jednego lub dwóch trójkątów stykających się bokami (rys. 11.3b, I l.3c), ponieważ do jednoznacznego określeniu kształtu i wymiarów trójkąta wystarczy pomierzyć długości jego trzech boków, Ze względu nu dokładność tej osnowy kształt trójkąta nic może być nadmiernie spłaszczony ani wydłużony,