287
kiach, na jedoa^; materiału si^|
ośc i jakość plon: 'odowiskoft^iis • opon i neto 8 yn do zbiera, es
8 m. Dzięki ®s ta dokonpi^
dapteraraii^ ieraćj#15-
iptcn
dniej
nJjs^
8. Kukurydza
Głębokość siewu zależy od rodzaju gleby i terminu siewu. Na glebach zwięźlej-szych, bardziej wilgotnych i zimnych oraz przy wcześniejszych siewach przykrycie ziarna powinno być płytsze (4—5 cm), podczas gdy na glebach lżejszych i siewach opóźnionych — głębsze, nawet do 8 cm.
Z powodu wolnego wzrostu początkowego, rzadkiej obsady i szerokiej rozstawy rzędów kukurydza wolno zakrywa międzyrzędzia i wymaga intensywnych zabiegów pielęgnacyjnych. Ich celem jest utrzymanie właściwej struktury gleby, niszczenie chwastów oraz ochrona roślin przed chorobami i szkodnikami. Zaskorupienie gleby po siewie i w czasie wschodów likwiduje się lekkimi bronami, najlepiej kolczastymi, stosowanymi w poprzek lub ukośnie do kierunku siewu. Plantacje kukurydzy można bronować aż do momentu osiągnięcia przez rośliny 3—4 liści. Późniejsze bronowanie nie jest wskazane, gdyż uszkadza rośliny, a spulchniać glebę w późniejszym terminie należy tylko w międzyrzędziach. Zabiegi pielęgnacyjne w mię-dzyrzędziach można prowadzić do czasu ich zakrycia przez rośliny.
Zabiegami mechanicznymi nie da się skutecznie zniszczyć wszystkich chwastów, a zwłaszcza tych, które rosną w rzędach lub późno wschodzą w międzyrzędziach. Dlatego zwalczanie mechaniczne chwastów trzeba wspomóc odpowiednimi herbicydami. Dobór herbicydów i ich dawki zależą od składu botanicznego zachwaszczenia (tab. 8.8—8.10). Do najbardziej uciążliwych i trudnych w zwalczaniu należą chwasty prosowate oraz perz. Najczęściej stosuje się herbicydy triazynowe — atrazynowe i symazynowe. Lepsze są atrazynowe, które łatwiej rozpuszcza-ją się w wodzie, działają szybciej i skuteczniej oraz krócej zalegają w glebie. Herbicydy triazynowe skutecznie niszczą większość chwastów dwuliściennych. Mało skutecznie zwalczają jednak chwasty jednoliścienne, zwłaszcza prosowate. Do ich likwidacji używa się preparatów uzupełniających, jak np. Dual, Lasso, stosowanych razem z herbicydami triazynowymi.
Wysiew ziarna zaprawionego nie zawsze skutecznie chroni rośliny przed chorobami i szkodnikami. Z chorób najczęściej występuje głownia guzowata kukurydzy (Ustilago maydis), fuzariozy (Fusarium sp.), drobna plamistość liści (Kabatiella zeae), plamistość pochew liści (Pseudomonas andropogoni) oraz rdza kukurydzy (Puccinia sorghi). Spośród szkodników kukurydza najczęściej uszkadzana jest przez ploniarkę zbożówkę (Oscinella frit), drutowce (Agriotes sp.) oraz omacnicę prosowiankę (Ostrinia nubilalis), która występuje już na terenie całego kraju, najliczniej jednak na zachodzie i południu. Zwalcza się ją w okresie masowego nalotu motyli i składania jaj, zwykle na przełomie lipca i sierpnia. Natomiast ploniarkę, która wyrządza znaczne szkody w latach chłodnych i opóźnionej wiośnie, zwalcza się, opryskując młode rośliny od wschodów do fazy 3-4 liści. Mimo zaprawienia nasion repelentami kukurydza w początkowym okresie wegetacji często bywa