DSCF5756

4*a M. Kaunowska-Zoun

3.7.2. Nawożenie

Cykoria ma duże wymagania pokarmowe (tab. 3.3). Szczególnie silnie reaguje na brak dostatecznej ilości potasu w glebie, toteż gdy uprawia się ją po przedplo. nach wyczerpujących ten składnik (okopowe), nawożenie potasem powinno być obfitsze.

Tabela 3.3. Pobranie składników pokarmowych (kg) przez cykorię (Połowic/., 1957)

Składnik	Korzenie (40 t/ha)	Liście (20 t/ha)	Razem
N	100	70	170
p2o5	32	20	52
k2o	100	86	186
CaO	20	66	86

Długi okres wegetacji i znaczna masa plonu gromadzonego w korzeniach i w li* ściach powodują, że jest opłacalne nawożenie organiczne. Wniesienie 20- 30 t/ha obornika przyczynia się do poprawy właściwości fizycznych gleby, zwiększając jej pulchność i wilgotność. Zaleca się następujące uzupełniające nawożenie mineralne (w kg/ha): 60-90 N, 60-80 P₂O_s i 110-120 K₂0. Według badań IHAR stosunek N:P:K na glebach zasobnych może wynosić 1:0,4:1,2, a na uboższych - 1:0,7:2. Wielkość dawki nawozów azotowych pod cykorię ma szczególnie duże znaczenie, ponieważ nadmiar azotu powoduje nasilenie dziuplowatości korzeni (Tabin, 1963).

Zbyt duże dawki nawozów, zwłaszcza azotowych i potasowych, są także przyczyną zmniejszenia liczby roślin, nie wpływają na zwiększenie plonu świeżej i suchej masy korzeni oraz obniżają zawartość inuliny w korzeniach (tab. 3.4).

Tabela 3.4. Wpływ nawożenia na plonowanie i zawartość inuliny w korzeniach cykorii odmiany Polanowicka (lUNG, 1958-1969)

Dawki składnika (kg/ha)	Liczba roślin na 1 ha (tys.)	Plon (t/ha)		Zawartość inuliny (%)
		korzenie	liście
Bez nawożenia	210	11,3	18,8	13,6
60 N, 32 P205, 80 K20	199	31,9	20,2	13.5
90 N, 48 P205, 120 K20	195	32,9	19,4	13,2
120 N, 64 P2Os, 160 K20	1 199	32,6	18,8	12,9