r/anyim pr/c/ żywiciela. Ekologia. Dorosłe pchlv Sl
v\\
‘tlił
W** 1 skowane cic^. ** Q ta
»«, pnywimtajy sig nt ^*N lvV \ lub usadaw iaiąc się pod skóra >v .°°SW W
^Pasoh..
i ssaków, wysysającymi \cl| krew ^ ^ ^
Kp«Ó pokarmom połega^' 'J' V?' OA | gamnków ż^yicieU. W razie braku
lubusadawiającsu;podskórą*ywici, ('\l
^• '“lOp t. U\h
gatunków mote jednak odży^^
I Wywołują alergiczne pchle zapalenie psiego, doprowadzają do znacznej ^ J* takie zarazki chorobotwórcze pf| A** i |AA
śródziemnomorska, dur mysi) i wirusy Ml\3 kA
iywiająsię szczątkami organicznymi znajdź ko^S |A «gniazdach żywicieli.
%
Pluskwiaki-Hemiptera Charakterystyka. Pluskwiaki stano^*^ \i
nicowanej morfologii. Obejmujące fotmy ^ W wielkości OJ mm, do dużych, osiągają d»A. jeb najbardziej charakterystyczną cechągjt 0"eS gzowego Wująco-ssąpego typu taupteroi^^ A wysysania pokarmu plytmego z tkanek roślinny A dA Skrzydła, o de «WP* H Woniaste, ggg«
i
lub
Ryc. 66.
Przedstawiciel pluskwiaków (Henu^ro: Heteroptero)
■' ud lotom. Odnóża typu bieżnego. ale wer/ud-
^w-k0"' r(1 przystosowana jest do wykonywanw »haków <>* tri*** drapieżne. np. Septdoe. maja odno/a przedmę / ^ ,l,rrt*' co /nacznie ułatwia im zdobywanie pokarmu.
1 .-fi’
■yCl> sl' spos<
O. ‘w --- .
■a.-ców prowadzących osiadły tryb życia, wupkszosc c/C^jo>vy ciała ulega uwstecznicniu lub zanikowi, .rttó" : .łów obserwuje się ponadto polimorfizm prow*• ‘ lC|ii r .tania w obrębie jednego gatunku kilku form (morf) ', d»’ l1ł , nje tylko budów ą zewnętrzną, ale i dietą pokarmu-. topi rozmnażania się.
ffr f
j.łf3' ‘ W stosowanej niegdyś klasyfikacji pluskwiaki
Sf** jwa rzędy: pluskwiaki różnoskrzydle (Heteroptera)
równoslcrzydłe (Hamoptera). Intensyfikacja badań
• P111' ,cZI1yclt spowodowała w ostatnich dziesięcioleciach po-
j różnych systemów klasyfikacji pluskwiaków We-
^d"11 _ .fjfcacji Mc Gavina pluskwiaki traktowane są jako jeden
i # ^ipu-rti. który dzieli się na 4 podrzędy: Heteroptera. Cole-
I fPP , ĄUchenorrhyiu hu i Sternorrhyncha.
Jifti-W11''
| <*" p^dr/ild Heteroptera - pluskwiaki różnoskrzydle: klujka krótka tt,n3< ii nasady oddalona lub przylegająca do spodu puszki glo-| ^ Qjtnya zaopatrzona zwykle w 2 lub 3 przyoczka oraz 3 5-czło-*° czlJłjci. Przedtulów dobrze wydzielony, tarczka śródplecza duża, %ótych gatunków zakrywająca znaczną część ciała. Pierw sza para “ jgj wykształcona w postaci półpoktyw. o wyraźnie stwardniałej i błoniastym wierzchołku, podczas gdy druga para jest jedno-. .. błoniasta. Stąd nazwa - Heteroptera i jej polskie tłumaczenie tltiskwiaki ró/Jioskrzydłe. Niektóre grupy przystosowały się do życia . wodzie (.Hetewpteru aguatica) lub w jej pobliżu (//. semiaąuatica). Jp^isce zarejestrowano występów anie około 700 gatunków.
Podrząd Coleorrhyncha. Obejmuje jedną rodzinę, Peloridiidae. Niekiór/y autorzy uw ażają, że wydzielanie tej grupy jest niezasadne j proponują połączenie Heteroptera i Coleorrhyncha w podrząd Pru-Mirrhm ha. W faunie krajow ej grupa ta nie jest reprezentow ana.
Podrząd Auchenorrhyncha - piewiki (= cykady, skoczki). Nasila ktujki jest wyraźnie odsunięta od przedpiersia; czułki krótkie, itrubą I- do 3-członową podstaw ą, na której osadzona jest szcze-iniasła wic. Odnóża kończą się 3-członową stopą, przy czym igi tylne są najczęściej typu skocznego. Pierwsza para skrzydeł ji wyraźnie grubsza i sztywniejsza niż druga. Skrzydła w stanie
podrząd Hnmpm
podrząd Coleotrłyncha
podrząd
Audtenonhfndu