SS1' “TS" piy* *™tól •* W: °'2; °*
0,4; 0,5; 0,6; 0,7; 0,8, 0,9 1 );9°,™a n , a pomiarów. Jeżeli np.
Sposób pi / epr szczeliną tak, że wyczuwamy
nlvtka 0 1 z łatwością wchodzi w szczelinę j y
ieScze^uz, a płytka 0.2 nie wchodzi wcale, to grubość szczeliny wypośrodkujemy w przybliżenia jako
_ 0,1 + 0,2 _ JML = 0,15 mm 9 ~~ 2 2
Pomiaru przedmiotu dokonuje się wielokrotnie w czasie jego wykonywania w celu uzyskania wymaganych wymiaiów, a także po jego wykonaniu w celu sprawdzenia zgodności z rysunkiem.
Dokładne kontrole międzyoperacyjne i ostateczne powinny być wykonywane w specjalnym pomieszczeniu, tzw. izbie pomiarów. W fabrykach samochodów i w warsztatach naprawczych, w których produkcja wymaga dużej dokładności pomiarów, izby pomiarów są zaopatrzone w bardzo różnorodne narzędzia, przyrządy i maszyny pomiarowe. Izby te muszą być zabezpieczone przed wstrząsami, zmianami temperatury, wilgocią i kurzem, muszą być dostatecznie widne, z tak usytuowanymi oknami, żeby światło nie powodowało ostrych cieni.
Stanowiska pomiarowe powinny być odgrodzone ściankami i zaopatrzone w półki oraz szuflady, a panująca tam temperatura powinna wynosić stale 20°C, aby przedmioty podlegające spraw-dżemu miały tez tę temperaturę, gdyż stanowi ona temperaturę odniesienia przyrządów pomiarowych. W związku z tym przedmioty podlegające sprawdzeniu należy odpowiednio wcześnie umiescic w lzoie pomiarów.
granic, do których^mtóna SmTzbodn °bl'abianym Podmiocie środków otworów itp. Jeżeli graniop t- Y materiał> wyznaczaniu płaszczyźnie, np. na blasze, mamy dr * Wyznaczamy n* JednGj płaskim, które jest pewną odmian- V CZynienia z trasowaniem
lar>ą kreślenia. Przy trasowaniu
przestrzennym kształty przedmiotu ograniczamy liniami rozłożo-nyrm w różnych płaszczyznach.
Ti asów anie jest zabiegiem kosztownym i ma zastosowanie głownie w produkcji jednostkowej, gdzie wykonanie specjalnych przyrządów me opłaca się. W produkcji masowej i wielkoseryjnej zamiast trasowania stosuje się przeważnie takie przyrządy, jak wzorniki, skrzynki wiertnicze itp.
Od dokładności trasowania zależy dokładność dalszej obróbki. Błąd przy trasowaniu nie zauważony w porę może doprowadzić do wybrakowania przedmiotu, natomiast wadliwe części można niekiedy odpowiednim trasowaniem uchronić od wybrakowania.
Rys. 39. Narzędzia traserskie:
rysik, 2 — ryśnlk, 3 — liniał traserski z podstawą, 4 i 5 — cyrkle, s — punktak. suwmiarka traserska, S - kątownik, 9 — środkownik, w — pryzma, ii — kątownik do ustawiania przedmiotów do trasowania