DSCN0440

ściej stosowane złączki gwintowe. Połączenie takie należy uszczelnić przędzą konopną oraz minią i pokostem

Rurki do przepływu paliwa i smarów, które są wykonywane przeważnie z miedzi lub mosiądzu, łączy się za pomocą łączników irys i⁹3) Rozwalcowany koniec rurki jest umieszczony w nakrętce J i przy nakręcaniu na złączkę 2, ściśnięty między powierzchniami nakrętki i złączki, zapewnia szczelność. Połączenia takie stosowane są w łączeniach zbiornika paliwa z gażnikiem, pompy olejowej z manometrem, przewodów hamulcowych itp.

Połączenie kołnierzowe przedstawione na rys. 124 ma kołnierz kołowy lub owalny przyspawany do rury oraz otwory lub kanały

Rys. 124. Połączenie kołnierzowe

do wprowadzenia śrub łączących. W połączeniach kołnierzowych -stosuje się uszczelki azbestowo-miedziane, np. w połączeniu rury wydechowej z silnikiem, lub z innych materiałów.

Połączenie zaciskowe polega na wycięciu dwóch kanałów wzdłużnych w rurze zewnętrznej i wprowadzeniu w nią drugiej, a dla unieruchomienia złącza nakłada się obejmę i zaciska śrubą. W tym połączeniu rury są cienkościenne, przeważnie wykonane z blachy stalowej. W ten sposób połączona jest w motocyklu rura wydechowa z tłumikiem.

11. Lutowanie

Lutowanie jest to nierozłączne łączenie części metalowych in-n\m metalem, łatwiej topliwym niż materiał części łączonych. Pi zez cah czas lutowania materiały łączone pozostają w stanie sta ym, a spoiwo w stanie ciekłym, zwane lutowaniem, wypełnia

szczeliny pomiędzy częściami łączonymi Krnni , się rozpływać po powierzchni możliwie' ,^{P e} lulowia Powinny _0i054-0,15 mm. Lutowie nie powinno t . ^WarstW:>' grubości lutowanym. Po!,™,,* uay^    S n^"’‘ ““^lm

SKS

do materiałów łączonych części.    ^{P yczepnosci} lutowia

metale możemy łączyć za pomocą lutowania i w wielu przypadli ^{lutowaniu odda}i° ^s+ Pierwszeństwo przed innymi metodami łączenia.

Rozróżniamy dwie metody lutowania. Lutowanie powierzchni w stanie zimnym lutem miękkim o temperaturze topnienia nie przekraczającej 350 C. Taki sposób lutowania nosi nazwę „lutowanie miękkie”. Połączenia otrzymane tą drogą odznaczają się szczelnością, jednakże są mało odporne na rozciąganie i nie wytrzymują zginania ani rozklepywania. Lutowanie powierzchni w stanie nagrzanym do stosunkowo wysokiej temperatury lutem twardym o temperaturze topnienia około 600^cC nazywa się „lutowaniem twardym” lub „lutospawaniem”. Lutowanie twarde ma tę przewagę nad miękkim, że miejsca zlutowane można wyginać i rożkiepywać bez obawy uszkodzenia połączenia, gdyż ich wytrzymałość jest zbliżona do wytrzymałości materiałów łączonych części. Należy jednak unikać nagrzewania przedmiotu zlutowanego do temperatury topnienia lutu twardego.

Luty są to stopy metali mające własności wytwarzania tiu a-łego połączenia z łączonymi powierzchniami. Temperatura topnienia lutu musi być zawsze niższa niż temperatura topnienia części

łączonych.    .    ,    .    ,    , .

Luty miękkie są to zwykle stopy cyny i ołowiu (npjut 63% Sn+37% Pb o temperaturze topnienia 181    ). o -

w celu obniżenia temperatury topnienia dodaje się bizmutu kadmu lub rtęci. Spoiwa miękkie są dostarczane o przekroju półkolistym lub trójkątnym. Często lutowie ma po

stać rurki napełnionej topnikiem-    _miedź elektrolityczna.

Najtwardszym lutem slusa    _iadze i spoiwo łatwo to-

Do lutów twardych należą row ^m -pliwe do łączenia żeliwa i stali.

7 Samochody i ciągniki

97