DSCN0624

Rys. 7.15. Korpus odlewany    Rys. 7.16. Korpus spawany

7.4. Kształtowanie kadłubów

Rys. 7.17. Różne postacie korpusów

z rys. 7.!7c-0,74, a dla rozwiązania z rys. 7.17d-0,67. Znaczny wpływ na ciężar ma grubość ścian. W przypadku korpusów odlewanych zaleca się, aby wykonać ścianki o grubości g_s = 0,025 a_w + 1 mm (a_w - odległość osi w milimetrach przy przekładniach jednostopniowych), a dla przekładni wielostopniowych ó grubości g_s = 0,025 n_wo + 3 mm (a_wn — odległość osi stopnia wolnobieżnego), zawsze jednak nie mniej niż 8 mm. Przy korpusach spawanych przyjmuje się grubość ścianek często nieco mniejszą. W celu uzyskania wymaganej sztywności korpusu (ma to wpływ na doleganie zębów) stosuje się odpowiednie użebrowanie usztywniające.

Korpusy mogą być dzielone w płaszczyźnie osi walów, co ułatwia montaż, mogą być też wykonywane w całości (upraszcza się technologia ich wytwarzania), jedynie z pokrywą umożliwiającą umieszczenie kół wewnątrz korpusów. W zależności więc od konstrukcji korpusu odmienny będzie sposób montażu i związane z nim ustalanie elementów na wałach.

75. Problemy łożyskowania wałów przekładni

O przyjęciu rodzaju i sposobu łożyskowania wałów z osadzonymi na nich kołami zębatymi decydują głównie: wielkość i charakter obciążenia, przeznaczenie reduktora i możliwości konstrukcyjne. W przekładniach średnich i małych mocy stosuje się przeważnie łożyskowanie toczne, natomiast w przekładniach dużych mocy, a w szczególności przy dużych prędkościach obrotowych - łożyskowanie ślizgowe. Duży wpływ na jakość przekładni ma też sposób łożyskowania walów.

19 - Przekładnie zębate