DSCN1733

t3«

'«h

żeliwa    \vynV^]\M ^

\<:w ą    c»‘¹xy^ w    ?eUw\> ciągliwe c«nK o osnowie

^ ; o osnowie iV^vr,v\ ¹dvV» chataktery¹ujc się lepszymi whisn^³^ Gatunek żeliwa zależy od parametrów obróbki ¹

>xv<\w na jego osnowę. Schemat wariantów obróbki ciciu ¹

0¹a²rsM^ v:\\^ os$^vv o.-<iw, zwane niekiedy <mJl\^ T

Smjw³^    ■____-—-—7"

SEeSdiP    !⁴»⁴ ^tunUS^ teW o^Hw^

irtl-o    <¹£ ^'^_ixvockliwe, podobmejak ¹tetx>tda\nc. 2tu_Mduj_c

!3SLk> ^{4 1}V¹ w; o - -.;;;^_7A fcst    ' odporno^ na kruche

i^xv^' ^    s&wtdal^n ¹c⁴hxY_>m są ractej

!¹,.«¹ K^W¹⁵"    ‘‘^:..-'ixv^vvośa- ¹<¹"" c^Uwe jest stosowa

otetycz¹^ i które powunny odznaczaó się niafcsymaUiie dobrą skra wtic^V^¹ w>k¹t>w¹ódohcą udaroośó w obniżvw>ej temperaturze. Niewątpliwą przew^ oą$Kstp> jest tnodul ą^ę4)«kvtó R^któty jest większy o 10-^ 15¹ ^

Ute C^SK) są !=«<¹! «b„bU«

t¹ dO w>W¹T*****

_v    _-w ^

-w‘«ht socężwose; żeliwu sżferotdalnegio. Do wad żeliwa dągimtgo należy rwkw valo^v starca idHsica^ sięgający blisko 2% (liniowej.

Skład cbeaftK¹n> żeliwa ciągowego jest dobrany w- takt sposób, aby po odtaoi¹ oinymać strukturę żeliwa biakgo. a jednocześnie zapewnić w miarę kreda ćsb s>żmMi któiy zależy od stabilności cementytu. Stąd też przeciętne c¹ągkwe zawiane 242 7% C 0.46 ^ft,S5S Mn. i.25-r 1¹55% Skmafcsy-ratbf zawartości P. S i Cr zaś wynoszą odpowiednio 0>05%¹ 0¹15% ora¹ 0¹0SV hiafc otnjTtu^e się przez długotrwałe wyżarzanie odlewów z jd^a bridępo w temp UWW1050 ^C w atmosferze utleniającej. Podczas wyżArzaai¹ zachodzą dwa procesy:

kodlmajea iaŁ3wntim> femtycau z niewielką ilością perlitu, któo nwK pćńawic ssc w omerafoer! części odlewu. zwłaszcza przy większą grubości ścianki.

RW"⁸* JLZSL Mibwtriikiin nłwt. oj^glrwogo;; &) czuw^o o osnowie auramitt --fcrr^ t$) cieatjgo « «oMmie pK^wzncg («ygie9 żmaeatt-fp⁰¹^

1

   roapad B&C w tnnka którego powstaje węgiel ^tn statu nasceodT

2

•    aikniiae węgla, czyli odwęgłenie postępujące od powierzchni w kierun-

3

kw ma^m odlewu.

4

(M00VSW%\