DSCN1822

,70 Ruch) 'P^n,rCZDC

wAy ^sp°-

rosłych na WJI* _T<Hirajnca. są mmci lecą*. «K’imctn A |_t

^,opoI.t>c/w.«^_n    mchów spo-

^cko,og,c/nc-

fcc^ch. tókłch J- P    ruchy praw

autorów do

cricm-ieU *«*"    _{0 zasa}dniczym braku

formuło"ani •    _r , „nowymi' ru-

«***'    Claus Oftc [19951 pro-

zasadnicze elementy .nowego SS rn,d«yjnc nchy społeczne SSSy się gibkie W kwc^c wzrostu gospodarczego. dystrybucji i bczpicczen-

J&&*.    ruchy tonccnmjw

sic przede wszystkim na problemie zac.to wanta pokoju, ochrony środowiska naturalnego. praw jednostki: są to grupy działające nic tyle w celu realizacji własnego interesu grupowego, ile interesu szerszej zbiorowości Ruchy te charakteryzują się dużą spontanicznością działania brakiem sformalizowania, niskim stopniem hierarchizacji i zróżnicowania ról. Polityka protestu i negacja status quo stanowią zasadniczą cechę sposobu działania tych ruchów.

Niejednokrotnie wskazuje się. że problemami publicznymi coraz częściej stają się problemy życia prywatnego - kwestie życia seksualnego, aborcji, choroby, śmierci (eutanazja), wychowania, wiary, a także kwestie mass mediów. Przedmiotem zainteresowania w teorii ruchów społecznych może być jednostka (uczestnik), organizacja lub zachowanie zbiorowe. Na tej pod-staw.e wyróżnia się (zob. [E. Hałas 1992, 19 i n ]) odmienne typy ujęć teoretyczni ' 5? "wy^yjne. teorie mobil,-^ ^,COric    zbio-

dmc*!, ruchu    ^(luh nic) d.i

''4    ^W '“cii mobi-

P>«~jc srę ustalić czynniki

warunkujące powstanie i skuter sprawna organizacja, umożl,^ ^ho chomieme i wykorzystanie posiacS^* ** Jobów jest czynnikiem decyduiś/^ '«■ W obrębie paradysmra,,,'^ nego Herbert Blumcr [1994] wsiT^')-uwarunkowań niepokoju spółce^*?* h testu zbiorowego poszukiwać nalej'' ^ wszystkim w procesach intcraV głównymi aktorami uczestmcząc^^ ^' mchach, a nie w sferze napięć’ ’•* ' ^ struktury społecznej H. Blumer cztery grupy tych aktorów: opanować^!~ niepokój społeczny i potencjalni rekruci'? niepokoju, władze (lokalne i cer-, ' specjalne grupy interesu, szeroka pub , V ność. Rozwój mchu protestu nic jest n ■ z góry ustalony przez, obiektywne lecz zależy od sposobu działania każdej stron i interpretowania tych zachowań pr_;x<-pozostalych aktorów. li. Blumcr stwinda np., że radykalizacja ruchów protesr. rezultatem obojętnego traktowania prze: władzę łub niesprawiedliwego potępień przez nietolenmcyjną publiczność (AS

Zob. abolicjonizm. akcjonali/m. ethu giu. klasy społeczne, konflikt społcc/ry mcryvm. kontestacja, populizm, problcn co-Iccznc. schizma, tłum. zmiana społeczna

Literatura:

Blumcr II.. 1%9. ..Collectne Behąur New Outhne of ihe PnnctpUs ot v A.M. Lee (cd.k Bames and Noble. No*' Blumcr H.. 1994. Niepokój spoko* ^ abierowy (wj I H teologia &kołv 0iloagowskicj ^c ' CooIcy. Georg* H Mead He**rt •

RW KUL, Lublin    ._rfv.

Dahrendorf R.. 1959. Class and (^ in Industrial Sonety. Stanford l Stanford    i_nuj

Hałas E.. 1992. Kom* er,jo Pt*!*™ logiczna. Norbertmum l ublm    .

Offc C._f 1995. Nowe ruchy ******    ■„,. |«!

czatitr granic polityki inst)i*^:'    .

Władza I spohaeństn o ^tnl'* ,

: zakresu socjologii pohN ■    ■.    yjd*

I Szc/upaczyński.

Warszawa.