DSCN1825

|73

|73

| ircnduni

Coscr I A. I⁴*®®*^lfK .. , tJk-i. Free Press. New\otl

Pahrcndorf łU IW

IM llhiH.il Stanford

fuistatwin ) P

Ełtmtnft »' Stów. of"*

1992. 0

W obrębie każdej zbiorowości można ydkMzat czynniki i procesy zmierzające do zwiększenia stopnia integracji oraz _P<H|. trzymania istniejących więzi społecznych „ iokżc czynniki i procesy zorientowane przeciwnie - w kierunku dezintegracji i rozpadowi Schizma stanowi przejaw dominami procesów dezintegracyjnych. Podstawą rozłamu w grapie są różnice w sferze wartości. przekonań lub wierzch, którym przy-pisuje się dużą wagę.

Mając na uwadze, ze różnego ty pu /różnicowania występują wewnątrz każde j zbiorowości społecznej, pojawia się pytanie, w jakich okolicznościach różnice te stają się na ty kr istotne, że nie udaje się utrzymać jedności grapy Rzadko kiedy możliwe jest prospektywne uznanie określonych zróżnicowań za czynniki „nieuchronnie" prowadzące do schizmy. Te same czynniki obiektywne w odmiennych okolicznościach prowadzą do różnego typu następstw Wskazać można przy kłady w iciu zbiorowości, w obrębie których występują bardzo głębokie różnice i podziały, a mimo wszystko grupy te potrafią utrzymać jedność, l iczne są także przypadki odwrotne - czynniki, wydawać by się mogło, drugorzędne stają się przyczyną schizmy, pomimo Ze więcej jest jh>-dobietetw niż różnic, czynników łączących niż dzielących.

Schizma jest procesem. Oznacza to. zc świadome dążenie do podziału w obrębie zbiorowości pojawia się stopniowo, jako ^rwkcja na przyjęte stanowisko i działania podejmowane przez drugą podgrupę ł’**te-S°wanic się wrogości między stronami “OMć już można za ukrytą fazę konfliktu *Połpczncgo. ktor\ ino/c dopiou.t.l.-u >'■ Cały ch podziałów.

Schizmę traktować można zatem tako ■tojękonłliktu społecznego i wcwn.iti.

Pozwala to wy kor/>'lat nar/c P*opiMi i analizy teorii konlhktu do «'

¹** Pfżchicgu tego zjawiska Aiżw' to proces, w kiorsm toimma .■BJJJiWllc grups interesu 1 ąua-a g"^:l"

^w 1* Dahrcndori IW|I \W'"‘

»»«*> grupa.

^W°4ć są zazws./ni "f / ’^{CJ |edn}* ^.oro-

^k°ntliktu grup Jk . :_h*'^{C n}‘^{ż w} ">padku

^,%6I)    ^{11 A CWCT}

pieńców (a w kn t I^C8Mo* » <*s/czc-

uzn inv „ ■ ^b. ^/b,or°wości musi zostać uznany /., nieuchronny przez zruezaci rw

^Jc«ufr«t^* ^S,r""^>

ui ulraci nad/,c_K „₄    ^

„• N^Ktnokromic ,_{>WTO S}ię syndrom wzajemnego uzależnienia obu pod-grap przeciwdziałający ostatecznemu rozpadowi zbiorowości. Przekształcenia w obrębie systemów wartości, norm 1 celów obu podgrup zachodzące w trakcie schizmy prowadzą dosyć często do podejmowania działań o charakterze wyłącznic destrukcyjnym. Usiłuje się uczynić rywalowi ..na złość", szkodzić mu itp. Stopniowo obie podgrupy nastawione są niemal wyłącznie na wzajemne zwalczanie się Staje się to ich głównym celem działania i poniekąd - podstawową racją istnienia „Karanie i frustrowanie przeciwstawnej podgrupy staje się z wolna celem samym w sobie" (J Szmatka 1Ó8Ó. s. 285] Wszelkie inne cele i Jadania gnipy zostają zredukowane do minimum i schodzą na dalszy plan. W efekcie obie

,M»dcmp\ I'" 00.11. W SWO Stym symbio-

tycznym as iązku, nic mogąc się bez siebie obejść, a schizma staje się stanem permanentnym. (A.S.)

Zob konflikt .społeczny .    ***

(«

Stanford Univ. I rc

scłuzmatyct* !^v

,„L. ez 2:    n

hćd / Szmatka.' ')• Kraków