-Fia/Żfl+Fia/i/S+P.z/Śfl
F.z+ł^PiF-l^^*-oF*.
M. - 0 • M F,. • CO - j -F. • £0 • k - - «P, j - oF, k.
Równanie osi centralnej:
M9M—RęyĄ*R,a _ Mą,—Raa+R,x = Af0s—/?yx-ł-F,y Rf Ra
-P,ył^/3+F,» _ -F%V3/3
m%d równania:
—50—5y+2* — 0, Sf43-*-*.N — •>/
wypadkowej) układu; warunek ten będzie spełniony, gdy współrzędne odpowiednich wektorów będą proporcjonalne, czyli
239. Siłę F, rozkładamy na składowe F*. i Fa,. W czworościanie foremnym o kra- i
wędzi o mamy
OC - Fa,= ~^Fa,
Wektor główny układu:
Moment główny układu względem punktu O:
gdzie x, y, a — współrzędne bieżące osi centralnej. Stąd
% zakładając
'v* * «ąd
(3)
(4)
(5)
_ (Pł-OJFi)* _ «/3 2F|-Ff 6 *?+*/•
V= -«F»Fa/3/6---«FtPa/3/3 _ a F,F,
/5(F|+Ff) 2 fR^T •
240. Wektor główny układu
R — -2K+2PJ +'4Pk, R - 2/6>. Moment głófrny układu względem punktu O
M0_2Pal-2Poj+4Pak, Af0 « 2/6Pa. Rzut momentu głównego na kierunek wektora głównego R
Równanie osi centralnej (według rozwiązania zad. 239):
2Fa—4Fy+2R» -2Pa+2P*+4P* 4Pa-2P*-2Py
-2F ~ t 2P ; if- '•
F,*+i/JFjy - ^ «F,.
—a+2y—a — -a+z+2» - a-0,5x-0,5y.
Przebicie płaszczyzny Oxy zachodzi dla a - 0, więc
~«+2y - ~a+2x, ;■!j
—«+2* = a—0,5*—0.5y, 3r-2ą x**y=2afl.
241. Wektor główny układu
R - CPa-P,)i+(P, -F«)j+(F.-P,)k - 0- i+2j+5k, P - /29 * 5,4kG. Moment główny układu wzgiędezn punktu O
Mo - —(P* * 5-fPj • 10)1-|-(P2 • 5+P> • 4)j—(Pa • 10+P*' 4)k — -50i-f42j-6Sk. Rzut momentu głównego na kierunek wektora głównego
w R M. 0+84-340 _ —
Cosinusy kierunkowe osi centralnej są takie same jak dla wektora R:
cosa- 0, * cos0-2/5,4 = 0,37, eosy-5/5,4 - p.93.
Równanie osi ccntralng (według roswiązania zad. 239):
247. Warunki równowagi: