o" 850 rej0niC W Praybli4“ia
Podobnie jak w poprzednich pracach [49* 50*1 przyjęto umownie, Ze granica Oksfordu z kimeiydem w tym rejonie przebiega mniej więcej w pobliżu tych izopachyt (rysunek 27). Pozostaje nadal do szczegółowego /badania i wyjaśnienia problem wieku osadów górnej partii jury górnej, występującej na SE od Szczucina (Nieczajna Dolna 3 - Czarna Pilzno 3 - Pilzno 40), której niższa część reprezentuje kimeryd ale w
Z::! CZęŚC1 Skał Wę8,anowych> w kierunku wschodnim sygnalizowany jest także tytoń [18*. 96.
lim’ t!,2,6’, 131, 1321 a w znanych już wcześniej
I 1.104,112, 119] epikontynentalnych utworach kredy
dolnej (walanżyn) również osady beriasu. W rejonie tym wykonano wiele otworów wiertniczych, które po przebiciu kredy ukończyły wiercenie w górnych partiach malmu. Należałoby w przyszłości przeprowadzić szczegółowe badania tych górnomezozoicznych osadów, z wyznaczeniem, w możliwie licznych otworach, granic jurajskich i dolnokredowych pięter stratygraficznych i określić ich zasięgi na mapach.
Utwory kredowe na obszarze badań tworzą formę synklinorialną, obejmującą prawie cały obszar. Utwory tego wieku zbudowane są głównie z osadów gór-nokredowych oraz — we wschodniej części (Wiewiórka - Pilzno - Dębica) - z utworów kredy dolnej.
Kreda dolna.
Epikontynentalne utwory dolnokredowe w rejonie Dębicy i Pilzna odkryto w 1972 roku w otworze wiertniczym Stasiówka 1 [104] i w 1991 roku w Woli Wielkiej 2 [112]. Były to głównie utwory siliko-klastyczne, które na podstawie mikrofauny - reprezentują wiek walanżyński. W późniejszym czasie na południe od Sędziszowa Małopolskiego odkryte i udokumentowane zostały nowe stanowiska z osadami tego wieku w otworach w rejonie Zagórzyce i Na-wsie [50*, 119, 125]. Ponadto w rejonie Pilzna, autor obecnej pracy [112, 119], porównując wykresy geofizyki otworowej, przyjął występowanie epikontynentalnych osadów kredy dolnej w otworach Pilzno 20, 21, 40 i Żarówka 1. Wiek tych utworów został określony na podstawie fauny tylko w pojedynczych otworach wiertniczych, gdyż w wielu innych, ze względu na brak rdzeni wiertniczych, nie było to możliwe. W dodatku wykonane w tych odwiertach pomiary geofizyki wiertniczej często są mało charakterystyczne, nie dające pewności czy porównanie ich jest w pełni wiarygodne. Z tych względów należy założyć, że utwory kredy dolnej w niektórych otworach mogły zostać nie dostrzeżone. Nie wydaje się jednak jako prawdopodobne przyjęcie, ze osady te występują we wszystkich licznych, wicr ceniach wykonanych na całym obszarze Pilzno -Dębica - Korzeniów - Żukowice [96, 131, 132], na
którym wyróżniono szerokie strefy z utworami beriasu i walanżynu.
Kreda górna.
Szczegółowy opis litologiczny i stratygraficzny utworów górnokredowych przedstawiony został przez Heller i Moryca w 1984 roku [110]. Nowe wyniki wierceń nie wpłynęły, w istotnym stopniu na zmianę dotychczasowego ich rozpoznania, rozprzestrzenienia i zasięgów poszczególnych pięter stratygraficznych. Obszar występowania kredy górnej rejonu Kraków - Pilzno (rysunek 28), pokrywa się prawie w pełni z obszarem omawianym w wymienionej publikacji. Utwory te scharakteryzowane zostały w tej pracy bardzo szczegółowo, w związku z czym, w niniejszym artykule zwrócono uwagę tylko na najbardziej istotne elementy dotyczące rozwoju i budowy geologicznej tego podsystemu.
Cenoman. Utwory piaskowcowe tego wieku tworzą szeroką rynnę o przebiegu N-S [110], od obszaru niecki miechowskiej (Działoszyce, Kazimierza Wielka) przez rejon Szczurowej Brzeska - Łąkty. Rynnę tę wypełniają osady o miąższości od kilkudziesięciu do ponad 150 m. Od tej strefy rynnowej zaznaczają się odgałęzienia z tymi osadami o mniejszej grubości. W strefie wschodniej, odgałęzienie to przebiega przez rejon Dąbrowy Tarnowskiej (Swarzów - Szar-wark) do Borowej k. Dębicy. Na mapie erozyjnej utworów kredowych (rysunek 28), piaskowce cen omanu ukazują się bezpośrednio pod osadami miocenu, m.in. między Dąbrową Tarnowską (Swarzów - Smęgorzów) a Pilznem, w rejonie Ląkly i okolicach Dobczyc. Piaskowce te, w tych i innych rejonach, są jednym z głównych zbiorników złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.
11H