DSCN6323

104 DROGA

Zc względu na ceł i zaawansowanie wyróżniamy modlitwy:

•    przebłagalna (oczyszczająca) - wyznajemy grzechy, podejmujemy zobowiążą? nia, że Już nigdy nie będziemy Ich popełniać; prosimy Boga lub Mistrza, by nam pomógł się od nich uwolnić, by nas wspierał swą miłością'!! opieką;

•    dziękczynna - dziękujemy za wszystko, co otrzymaliśmy, co otrzymujemy 1 Jesz* cic otrzymamy. Podczas modlitwy zawsze koncentrujemy się na dostatku! bogactwie, nigdy na brakach, potrzebach, pragnieniach. .Jeżeli nic dostaletf tego czego chcesz, podziękuj Bogu za to, źe już teraz dostałeś coś lepszego^ (Sondra Ray);

•    chwalebna (uwielbienia) - wychwalamy Boga, jego cechy i przymioty. Zeza-sem łączy się z dziękczynną tworząc modlitwę o charakterze wielbiące-dzięk* czynnym.

•    błagalna (prosząca) - to najpopularniejsza i zarazem najtrudniejsza modlitwa. Wędząc, źe dla Boga wszystko jest możliwe, możemy mu powierzyć każdy problem tak, żeby On znalazł najlepsze rozwiązanie. P. Yogananda mawiakjjNie Jest uchybieniem mówić Panu, że chcemy czegoś, lecz o większej wierze świadczy. Jeśli po prostu mówimy: wiem, że ty przewidujesz każdą potrzebę; pozwól mi pogodzić się z twoją wolą." Bóg dobrze zdaje sobie sprawę z naszych potrzeb i jeśli pozostawimy mu ocenę tego, co dla nasjest dobre, otrzymanie tego nie będzie związane;:"¹ z żadnymi kosztami z naszej strony; natomiast nalegając, aby otrzymać to, co się chce, trwonimy nasze duchowe skarby.

•    kontemplacyjna - polega na głębokim utożsamieniu się z Bogiem jlib^Mi-strzem, na utrzymaniu świadomości Ja jestem Tym, Szczególnie pomocnajest w tym tzw. modlitwa imienia, nazywana też modlitwą Jezusową.

•    modlitwa imienia (Jezusowa) - polega na wielokrotnym powtarzaniu imienia Boga albo Jednej zjego cech. Może być to też zwrot wskazujący na naszą relację wobec Boga. Jest ona zbliżona w swej formie do mantry, ale nie do końca. O ile praktyka z mantrą w sensie tradycyjnym odbywa się w kolejnymi sesjach, o tyle modlitwa imienia odbywa się w sposób ciągły. Poprzez jej praktykę wchłania się ona w nasze istnienie. Człowiek praktykujący tę formę modlitwy robi to automatycznie w każdej wolnej chwili, gdy tylko nie robi rzeczy Innych lub nie ma zajętych myśli. A właściwie to Jego dusza modli się za nic-go. Modlitwa ta ściąga na praktykującego potężne boskie energie.

•    modlitwa z pytaniem - polega na uzyskaniu stanu wysokich wibracji^ skoncentrowaniu wibrującej energii wokół głowy i wypowiedzeniu pytania lub polecenia. Po tym wypowiada się tekst ponownie, wysyłając otaczającą głowę energię we wszystkie strony. Technika ta nadaje się np. do zadawani^pytali typu, co mam robić, Łeby...}

W modlitwie i medytacji wyróżniamy cztery etapy:

1. Pierwszy odnosi się do ciała i Intelektu. Modlący się wygłasza rytualne formuły, starając się skupić uwagę na Bogu i odegnać napór wciąż napływających ubocznych myśli, ale wypowiadane słowa mają dla niego jedynie sens kon-i

sirukcji intelektualnej i oderwanej, poza którą nie wykracza. Rezultatem takiej modlitwy, jeśli w ogóle była odmówiona szczerze, jest wyłącznie uniknij cie gorszących czynów i przygotowanie się do następnego etapu.

2.    Drugi to tzw. etap anielski. Modlący się ma uczucie oderwania od ziemi, uwolnienie od ciężaru dala i od wszelkich związków cielesnych. Jest jakby pod wpływem siły przyciągania świata duchowego. Modlitwa i słowa boże zaczynają wywoływać oddźwięk i nabierają bardziej prawdziwego i bardziej głębokiego sensu. Rodzi się łączność między ciałem a duszą, ma się uczucie stanu laski, odnosi się wrażenie wniknięcia w świat ducha i przebywania w cieniu obecności Bożej. Jest to początek przebudzenia duchowego.

3.    Trzeci etap modlitwy to stadium czystej duchowości i poznania swojej jaźni, kiedy to dusza uwolniona od swego ciała zapomina o nim. Modlący czuje, jak rozwiera się przed nim nowy widnokrąg, którego piękno i cuda przekraczają wszelkie wyobrażenia ludzkie. Na tym etapie obecność Boga daje się jeszcze lepiej odczuć i człowiek osiąga świadomość własnej jaźni. Kto osiągnął ten etap, ten nabiera pewności co do prawd, na których oparł swoją wiarę.

4.    W czwartym etapie modlitwy duszajest wtopiona w świat czystej Prawdy, przebywa zatem w pobliżu Boga, poza wszelkimi parametrami wymiaru. Wszystko na tym etapie jest doskonałe w sposób absolutny. Ktoś, kto osiąga ten stan, jest tak dalece pochłonięty doznaniem duchowego szczęścia i zachwytu, że zapomina nawet o własnej jaźni. Duszajest zespolona z Bogiem i wpatrzona tylko w Niego. Ten etap przechodzi w nowy stan, w którym istnieją jeszcze trzy stopnie doznań w poznaniu. Są to doznania niewyrażalne. Tylko człowiek, który osiągnął doskonałość może poznać te stany. Inni ludzie doznają wrażeń odpowiadających etapom, jakie ich dusza już osiągnęła.

Cztery etapy modlitwy można zreasumować w sposób następujący: z początku chodzi o modlitwę ciała i intelektu, która wprowadza do etapu drugiego. Później człowiek zaczyna sobie uświadamiać istnienie własnej duszy, zachowując przy tym wrażenia związane z istnieniem swego ciała. Na trzecim etapie odkrywa jaźń i wraz z poznaniem Jaźni poznaje Boga. Wreszcie na czwartym etapie wymiar względności znika i człowiek znajduje się w wymiarze Absolutu. Rozumie wtedy prawdę prawd każdej rzeczy, jest zespolony z Bogiem i tak nim zaabsorbowany, że zapomina o własnej Jaźni. Słyszałem też z ust jednego z Mistrzów Reiki inną, krótką interpretację tych etapów: „pierwszy - ja mówię, a Bóg słucha, drugi - Bóg mówi, a ja słucham, trzeci - Bóg słucha i ja słucham, czwarty - nikt nie mówi, nikt nie słucha”.

W trakcie modlitwy należy pamiętać o kilku zasadach, bez których praktyka ta mija się z celem. Nie przynosi ona oczekiwanych rezul tatów, a nieprzestrzeganie niektórych z nich może wręcz prowadzić do negatywnych skutków („Pożądacie, a nie macie.... Nie macie, bo nie prosicie. Prosicie, a nic otrzymujedei dlatego, że źle prosicie." - św. Jakub)* Poniżej przedstawione są niektóre z tych zasad:

• Przyjmij wygodną pozycję. Nie musi to być pozycja klęcząca. Zrelaksuj całe ciało i umysł, ewentualnie zamknij oczy. Im bardziej się zrelaksujesz, tym