dscn6380

216 DIDLIOGRAFIA

Nowalska E. - Epoka serca, Warszawa 1999.

Nowalska E. - Być zawsze, Warszawa 1999.

Omkar - Medytacja o sobie, Bombay 1974.

PetcrkoJ. -Jam Jest, Gliwice 1991.

Pcterko J. - Reiki, światło miłości, Gliwice 1991 (skrypt).

Peterko J. - Uzdrawiająca energia Reiki, Gliwice 1992.

Petter F. A. - Reiki, The Legacy of Dr Usui, Twin Lakcs 1998. s. Mariusza (Bugaj J.) - Reiki, Usui Shiki Ryoho, Warszawa 1992 (skrypt) ■ Rampa L. T. - Trzecie oko, Ppznań 1995.

Rampa L. T. - Ty na zawsze, Poznań 1996.

Rampa L. T. - Doktor z Lhasy, Poznań 1996.

Rampa L. T. -Jaskinia starożytnych, Poznań 1997.

Rampa L. T. - Życie z Lamą, Poznart 1997.

Rampa L. T. - Eremita, Poznart 1997.

Rampa L. T. - Poza 1/10, Poznart 1998.

Rampa L T. - Historia Rampy, Poznart 1998.

Rampa L T. - Podsycanie płomienia, Poznart 1999.

Royal L, Priest K. - Przygotowani na kontakt, Bydgoszcz 1998.

Royal L, Priest K. - Gwiezdne dziedzictwo, Bydgoszcz 1998.

Royal L, Priest K. - Przybysze z wewnętrznych światów, Bydgoszcz 1998. Schlcmmer Ph. V. - Jedyną planetą Ziemia, Bydgoszcz 1998.

Spalding B. T. - Życie i nauka Mistrzów Dalekiego Wschodu, Gdartsk 1994-95., Stelncr R. - Księga wiedzy tajemnej, Katowice 1990.

Steiner R. - Duchowe hierarchie i ich odzwierciedlenie w święcie fizycznym, Gdynia 1995.

Steiner R. - Kronika Akaszy, Sosnowiec 1994.

Szyszko-Bohusz A. - Joga, indyjski system filozoficzny, leczniczy i pedagogiczny Kraków 1978.

Śri Prabhupada - Bhagavad-gita taka jaką jest, Warszawa 1990.

Tybetańska księga umarłych, Kraków 1991.

Walsch N. D. - Rozmowy z Bogiem, Bydgoszcz 1997-2000.

Zylbertal W. H. - Mantry pieniężne, Wrocław 1994.

Aneks

Na zakończenie kilka dodatkowych uwag o źródłach informacji o Reiki. Na rynku polskim naucza wielu polskich i obcych Mistrzów Reiki. Każdy z nich reprezentuje określony zakres wiedzy. Możliwości inicjacji, szczególnie ci, którzy reprezentują System Usui w niezmienionej postaci, mają wszyscy takie same, ale wiedza życiowa i duchowa różni ich. Wiedzę tę przekazują oni na seminariach. W zakresie podstaw i dla samego rozpoczęcia pracy z Reiki jest to jedyne i najważniejsze źródło.

Ponadto dostępnych jest trochę książek i broszur o Reiki. Napisali je ci, którzy coś mają lub chcą mieć do powiedzenia. Nie zawsze autorem jest Mistrz Reiki, co jednak nie ma znaczenia i wpływu na przekazywane treści. W bibliografii przedstawiłem tytuły literatury związanej bezpośrednio z poruszanym tematem lub pokrewnej mu, a które uznałem za dobre. Wśród tysięcy tytułów zdarzają się perełki. Niektóre z nich trafiły do tej bibliografii, chociaż nie zostały przeze mnie bezpośrednio wykorzystane. Są jednak na tyle wartościowe, że szkoda by było, aby czytelnik niniejszej książki nic dowiedział się o ich Istnieniu. Sporadycznie zdarzają się w czasopismach artykuły o Reiki, a także prezentacje poglądów czytelników tych pism w rubrykach dla nich przeznaczonych.

Kolejnym źródłem wiedzy o Reiki są spotkania w gronie tych, którzy przeszli inicjację co najmniej 1*. Mogą się oni podzielić swoimi wiadomościami i doświadczeniami. Zrzeszają się czasami w mniej lub bardziej formalne grupy, np. stowarzyszenia. W dalszej części rozdziału podaję wykaz niektórych ze stowarzyszeń w Polsce i poza granicami. Większość z nich gromadzi adeptów Reiki po 1* i 2’. Niektóre są organizacjami zrzeszającymi tylko Mistrzów. Część grup jest „przyklejona" do Mistrza Reiki, inne są samodzielne 1 niezależne od kogokolwiek. Jest w tym temacie duża różnorodność.

Ostatnim miejscem informacji o Reiki jest światowa sieć komputerowa Internet i wszystkie inne z nią połączone. W ramach tej sieci znajdują się strony Informujące o różnych sprawach związanych z Reiki. Ich poziom jest najczęściej mierny. Dlatego też spośród blisko 500 stron z całego świata wybrałem te, które prezentują sobą choć trochę coś pozytywnego. Niektóre są bardzo banalne, inne są sympatyczniejsze i mają odnośniki do stron następnych. Próbują więc przynajmniej gromadzić trochę wiadomości. W większości zakres tych wiadomości nie przekracza tego, co wie przeciętny adept Reiki po pierwszych 2-3 godzinach seminarium 1*. Jeżeli mimo to ktoś mając dostęp do Internetu chciałby zajrzeć do tych stron, zamieszczam ich wykaz. Każda ze stron w tym wykazie zawiera 2 elementy. Pierwszym jest nazwa strony, którą nadał Jej autor podczas tworzenia (wyświetlana na ekranie po przywołaniu jej). Pomaga ona w szybkiej Identyfikacji. Drugim elementem jest adres internetowy, który służy do wyszuki-