DSC
74

104

Chorabz wy watem pr/c/

rurtsf.

^dsaK|WBMM( |

PCR> '•**• * ^,nn* ^Łcc

mxnie cńławw

D

Rycina 12.1. Cząsteczki astrowlruia wyborwlónc netMiywnla. Ctrzofe wskazują na cząsteczki o powierzchni przypominając ej uwiardy Cloma • sześcioma ostrymi zakoóczenl,iini (C h.uli-s Ashley. ArtlRjlfS blic Health Laboratory, Bristol (Wielka Brytania))

baruchowc- *™'fi poiimere ^    ir.cktuUrnc), pannut^ os p

Leczenie, ispobteganie oraz zagrożenie zdrowia publicznego

Zakaaooych zwierząt nic trzeba poddawać leczeniu. W przypadku —gnpio^i Óę.kxh Łi> długom* *H*c h biegunek należy uzupełniać ubvtki wodv i elektrolitów Nte opracowano szczepionek chroniących » erzęta przez zakażeniem asirowirusami.

Surowca ludzka może zawiera przeciwciała przeciwko kocim astrowmiNi>m. Nie ustalono dotychczas pokrewieństwa antygenowego pomiędzy kocimi a ludzkimi szczepami tych wirusów oraz me i.kreślono zagrożenia dla zdrowia człowieka, jakie niosą zc sobą potencjalne zakażenia ssczrpami rw icfiecymi. Wyniki badań mo-. . Urnwh prowadzonych nad ewolucją wirusów, wskazują, że np. kocie oraz świńsk ic rotiwinm zaadaptowały się do organizmu (udzkfcgo¹.

ZAKAŻENIA ROTAWIRUSOWE KOTÓW

Etiologia i epidemiologia

Rodzaj Rtmrinu, którego przedstawiciele występują na całym świecąc, należy do rodziny RrmmruLte. Od rcowirusów oraz orbiwiru-sów roeswirusy różnią się morfologią wiriooów, które są dobrze widoczne w preparatach barwionych negatywnie i obserwowanych w mikroskopie elektronowym. Mają one kształt koła o średnicy ok. 70 nm z centralnie uformowanym rdzeniem w kształcie piasty. Wewnętrzna warstwa kapsomeru formuje struktury przypominające szprychy, zaś zewnętrzna tworzy zamkniętą i nieregularną obręcz.

Bazując na podobieństwie serologicznym oraz genetycznym, w obrębie rotawirusów wyróżniono kilka loogrup (określa nych literami od A do G). Są one izolowane od wielu gatunków zwierząt i powodują rozwój biegunek zarówno u ludzi i zwierząt temarzy-szących. jak i u zwierząt gospodarskich (w hodowlach mogą być przyczyną poważnych strat ckonomkzm-ch). Zakażenia tymi patogenami u kotów są powszechne (prawie 100% populacji jest kto-pozytywne). jednak w klinicznej postaci występują bardzo rzadko.

Analiza restrykcyjna genów kodujących białka kapcydu (VP4, VP6 i VP7), wykona za pomocą endonukkaz. pozwoliła na rozróż nienic pochodzenia poszczególnych szczepów wirusów. W różnico-waniu szczepów zwierzęcych i ludzkich najskuteczniejsza okazała siętthaVP7^M.

Nicstnikturalne białko grapy A rota wirusów myszy - gfiko-proceaoa NSP4 — jest wirusową emerutoksyną. Sekwencje ami-nokwasowe tego białka uzyskane z rotawirusów izolowanych od kociąt z objawami biegunek i z zakażeniami bczobjawowytni były podobne. Nie stwierdzono stałych różnic w izolatach uzyskanych od klinicznie zdrowych oraz chorych koców¹’. Obecność rota wirusów grapy C. podobnych do szczepów świńskich, w Niemczech stwierdzono także u psów*⁴.

Objawy kliniczne i rozpoznanie

Po raz pierw,xy roczwirozę kotów opisano w 1979 roku u kociąt w wieku od 6 tygodni do 8 miesięcy z objawami lekkich i wodnistych biegunek. Zakażenie 3-dniowego kocięcia pozbawionego stary, wirusem wy izolowany* 11 od 6-tygodniowcgo kota, wywołało utratę apetytu oraz rozwój biegunki. Kocie rorawirusy wykrywano często w kale zdrowych zwierząt, jednak badania nad możliwością transmisji zakażenia przy użyciu szczepu /jn/1j izolowanego z kału biegunkowego nic potwierdziły rozwoju choroby ani u dorosłych osobników, ani u młodych kociąt (< 10 dni).

Obecność rotawirusów można stosunkowo łarwo wykazać za pomocą mikroskopii elektronowej w preparatach barwionych negatywnie. RNA rycfa patogenów ekstrahowane bczpośrednio / kału i poddane rozdziałowi w idu poli.il:ryłamidowym można uwidocznić za pomocą wybarwiania solami srebra^ Mctotla ta jest bardzo pr/ydarna w badaniach przesiewowych dużej liczby próbek. I’C.K uznjjc się za czulszą technikę od dwócli pr/edsiawionych powyżej •

wykrywai inne nthniki

ot, w więks/ości przypadko" ntMą p", tu >\    .

ków. Niektóre szczepy lowMnW¹’" komórkossy\Ji. la nutods mkrywinii mmu fm ,k na. dbicfio nic wykorzystuje 'tę I* i IW'im«\i _m, tych zakażeń.

Zmiany patologie rne

W preparatach histopatologii /rtpli "'do* my f< m ,.J,. ^ _ jelitowych t łagodnymi n.n ii * reniami milmłtpiu , _IK. Antygeny wirusowe w koroórłuuh nsłdonkowy,h iimiu, „ za pomocą odczynu lmniunonuorrurnłj|, <i p.ln,    |

użyciu cccl.1 ni lej mikroskopii • Ickironnwtj.

Leczenie, zapobieganie «>»•»•' - agrotenie idro««J publicznego

łęczcnic rotawirozy polega n i terapii objiWł*s»ej hi,-punk: tąj kliniczne są łagodne i często ustępują wraoittnir Na «ys«r ,i. chotl/.i do naruszenia ciągłości błony slurow.ri Pi\nv ni’.., _JN wać dożylnie lub podskórnie, a wybór dn*gt p<-i.ini.i jtm . ny od stopnia odwndnicm.i pacjenta I hi tej pory mc .•p szczepionek dla kotów przeciwko rotawinwic.

Badania genetyczne pmwatl/onr na pmnl»tswi, i.-!!. . G3 psich szczepów rotawirusów. wyizolowanych w W USA i w Japonii, oraz szczepach ludzkich i msłpnh u, k -...ił, J soki konserwatyzm sekwencji genów VIM i VT*7, to w - ś nut? duże pokrewieństwo badanych wirusów’ '. Kot* wiru u nc od jednego osobnika w warunkach doświMsiilnyh :,,i przedstawicieli innych gatunków, przy czym zakażenia ir m J przebiegają bczobjawowo. lajcłzki szczep mrawinua HCR'. « i/nlowany od zdrowych dzieci w 1984 roku. wykazywał him P krewicósrwo z kocim szczepem FRV64 oraz z psimi >sa{iJ ¹ b-1 i KO I lomologii takiej nie irwłcrdrono nimniułi z wunu rmjwir;, ..imi powszechnie izolowanymi id łtzdti^,i. Wyniki bali molekularnych'-^1,1 prowadzonych w Japonii wskazują na moSl,iu;-p ror«ij|u /ak.iżcni.i u ludzi wywołanegti kocimi va /rjitnii. :.-|^ł, rotawirusów wyizolowane z kału biegunkowego dzieci z Iajtmdl były podobne genetycznie i fienorypowo do innych x.. .«'pow no ludzkich, jak i kocich