DSC88

ELEKTRYKA

1.* Elementy magnetyzmu:

Sita elektrodynamiczna - sita, która działa na przewodnik elektryczny, przez który płynie prąd elektryczny, umieszczony w polu magnetycznym.

F * 1 • I • B * sina

a jest to kąt miądzy kierunkiem przepływu prądu a kierunkiem linii pola.

B - indukcja magnetyczna. Jednostką indukcji magnetycznej jest tesla (T). Kierunek i zwrot wektora siły magnetycznej (elektrodynamicznej) określa reguła lewej dłoni.

Zjawisko oddziaływania pola magnetycznego na przewodnik skutkuje też wytwarzaniem prądu w trakcie jego przemieszczania w polu magnetycznym. Napiącie elektryczne wytwarzane w ten sposób jest nazywane siłą elektromotoryczną.

| Siła Lorentza:

Jest to siła działająca na cząstką o ładunku elektrycznym q, poruszającą sią w polu magnetycznym z prędkością v, skierowaną w dowolnym kierunku względem wektora indukcji magnetycznej B:

ą »qV*B

gdzie: q - wartość ładunku elektrycznego, v • prędkość cząstki w polu magnetycznym, B - indukcja magnetyczna.

Siła Lorentza skierowana jest zawsze prostopadle do prędkości cząstki naładowanej i nadaje jej przyspieszenie normalne (tzn. wzdłuż prostopadłej do toru cząstki).

*    2. Siła elektromotoryczna:

Jest to stosunek równy liczbowo pracy jaką wykona ogniwo przy przeniesieniu między biegunami (elektrodami) ładunku jednostkowego: w

t = —    z prawa Ohma: c = I • r„ + U

q

*    3. Prawo Coulomba:

Siła wzajemnego oddziaływania dwu ładunków punktowych jest wprost proporcjonalna do ich iloczynu i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości międzi nimi.

_F._kSl3L

|

^v 4. Pole elektrostatyczne:

Rodzaje pól:

•    Jednorodne pole elektryczne występuje między równoległymi płytami metalowymi naelektryzowanymi różnoimiennie.

•    Centralne pole elektryczne jest wytwarzane przez spoczywający ładunek punktowy lub jednorodnie naelektryzowaną sferę/kulę.

Natężenie pola elektrostatycznego:

Dla pola centralnego:

F    Q

E = —    lub:    E = k—    gdzie q<,- ładunek próbny

q₀    r

Kondensator jest najczęściej spotykanym źródłem pola elektrostatycznego jednorodnego, którego natężenie oblicza się jako iloraz różnicy potencjałów na okładkach i odległości między nimi:

d

Potencjał:

V = —    lub:    V = k—

9o    r

x 5. Dipol jest układem dwóch ładunków punktowych +q i -q znajdujących się w odległości I od siebie. Iloczyn ql nazywamy momentem dipolowym p.= ql