, n>*h podręczniku. Jeśli informacje przekazywane przez jeden ze *órv dydaktycznych kłócą się z zawartością podręcznika, który ^atecany jest przez nauczyciela, to nie można tego faktu pozostawić komentarza. Zastosowanie bowiem różnych środków dydaktycznych na lekcji ma zazwyczaj charakter jednorazowy, podręcznik zaś wykorzystywany jest przez ucznia przez cały rok.
Tak więc dominująca rola podręcznika w nauce szkolnej jest nie
tyle rezultatem jego fetyszyzacji, co pragmatyzmu i wysokiej funkcjonalności tego właśnie środka przekazu wiedzy. Jeżeli pojawi się środek bardziej od podręcznika funkcjonalny, z pewnością pozbawi podręcznik jego pierwszoplanowej roli. Tak jednak jeszcze się nic dzieje.
Współczesne rozumienie pojęcia ''podręcznik"
Termin "podręcznik" bardzo często występuje w literaturze pedagogicznej. Poszczególni autorzy definiują go dość rozmaicie, gdyż w praktyce mamy do czynienia z jakąś odmianą podręcznika. Mówimy więc o podręczniku szkolnym, podręczniku uniwersyteckim, podręczniku na potrzeby samokształcenia, podręczniku dla szkoły podstawowej, dla szkoły średniej itp. Wszystkie definicje jednak coś łączy, a mianowicie zgodność w trzech przynajmniej kwestiach:
- podręcznik jest konkretnym, obszernym zbiorem informacji, pozostającym w ścisłym związku z materiałem i określonymi wcześniej celami przedmitowymi danego szczebla kształcenia; od podręcznika szkolnego np. oczekuje się tego, aby zawierał przynajmniej zbiór treści danego programu kształcenia w jego rocznym wymiarze;
r — w strukturze podręcznika odzwierciedlona być powinna wybrana, określona teoria kształcenia, a jego treści porządkowane zgodnie z zasadami nauczania-uczenia się;
— podręcznik jest specyficzną odmianą książki szkolnej.
Ta ostatnia cecha podręcznika prowokuje do postawienia pytania: Czy każdy podręcznik musi być przygotowany w formie książki, a jeśli przybiera inną formę, np. programu komputerowego, to czy wówczas nadal pełni funkcję podręcznika?
171