3. Składniki wykresu żelazo - cementyt i ich struktura
1. Co to jest stal i czvm rożni się ( d żeliwa
Stal - stop żelaza z węglem (węgiel max 2.11%) Żeliwo 2.11-6.6%
2. Odmiany alotrooowe żelaza.
żelazo a (ferryt) - trwałe do temp 76.3 °C,
żelazo 3 - trwałe w zakresie 768-91 / °C,
żelazo y - trwałe w zakresie 910-1 '00 °C
żelazo 5 - trwałe od 1 400 do 1 535 °C (temperatura topnienia),
• Austenit,
• Ferryt (także ferryt ć'
• Perlit,
• Cementyt I,
• Cementyt II,
• Cementyt III,
• Ledeburyt,
• Ledeburyt przemieniony
4. Jak sie umacnia aluminium.
Wydzieleniowo (gwałtowne chłód tnie z wysokiej temperatury) - umocnione alumii um gr. Plastyczności 700MPa lub Odks^tałceniowo lub roztworowo
5. Jakie pierwiastki sie dodaje c ' sta i i aby powstała struktura ferrvtvczna ' \
Hartowanie - rodzaj obróbki cieplnej materiału prowadzący do poprawienia jego twardości i wytrzymałości. Hartowanie stopów żelaza to rodzaj óDróbkrciepIndj stopówżelaza~(np:''stalr),'~”~'— składający się z dwóch bezpośrednio po sobie następujących faz. Pierwsza faza to nagrzewanie materiału do temperatury powyżej przemiany austenitycznej (dla stali węglowej 727°C; zwykle 30°C do 50°C powyżej temperatury przemiany austenitycznej) i wygrzewanie, tak długo jak to potrzebne, by nastąpiła ona w całej objętości hartowanego obiektu. Drugą fazą jest szybkie schładzanie. Szybkość schładzania musi być taka, by z austenitu nie zdążył wydzielić się cementyt i jego struktura została zachowana do temperatur/ przemiany martenzytycznej, w której to austenit przemienia się w fazę zwaną martenzytem. Stal o strukturze martenzytycznej nazywana jest stalą martenzytyczną lub hartowaną.
/. v.O to 7ćSt St<5rz<5»~33£ i 2 rodzSiS
Rodzaj obróbki cieplnej powodujący zwiększenie -• wytrzymałości kosztem zmniejszenia plastyczności.
• Naturalne - w temp pokojowej (dłużej, ale większa wytrzymałość)
• Sztuczne - w podwyższonej temp
S. Co znaczy, że dwie fazy są koherentne
Dwie fazy są koherentne, gdy zachowana jest w nich ciągłość płaszczyzn i kierunków krystalograficznych
9. Co to jest przesycanie
Obróbka cieplna, której poddawana jest m.in. stal w celu stabilizacji austenitu. Polega na nagrzaniu stali do temperatury, w której nastąpi przemiana austenityczna, a następnie, tak jak w hartowaniu, szybkie schładzanie
10. Różnica miedzy hartowaniem a przesycaniem
Różnica między hartowaniem a przesycaniem polega na tym, że przy przesycaniu unika się wystąpienia przemiany martenzytycznej. W związku z tym, przesycanie daje się zastosować tylko dla stali, w których początek przemiany martenzytycznej jest niższy od temperatury otoczenia, czyli dla stali wysokowęglowych lub zawierających dodatki stopowe obniżające tę temperaturę i stabilizujących austenit, takich jak chrom. Przesycanie zwykle stosuje się dla stali nierdzewnych i kwasoodpornych.
\ o rn o o ^5^' i rtr