Elektrostatyka2(1)

ELEKTR0STA7YKA

Stwierdzamy, że elektroskop położony bliżej laski ebonitowej naelektryzowany został dodatnio, czyli ładunkiem przeciwnego znaku do ładunku laski. Elektroskop położony dalej naelektryzowany został ujemnie, czyli ładunkiem tego samego znaku, co znak ładunku laski ebonitowej.

Spróbuj wyjaśnić przebieg doświadczenia. Wiemy, że ładunki tego samego znaku odpychają się. Z płytki i pręta elektroskopu położonego bliżej naelektryzo-wanej ujemnie laski ebonitowej elektrony zostają odepchnięte na płytkę i pręt drugiego elektroskopu. W wyniku tego w pierwszym elektroskopie występuje niedobór elektronów, czyli elektroskop zostaje naelektryzowany dodatnio. W drugim elektroskopie występuje nadmiar elektronów, a więc zostaje on naelektryzowany ujemnie.

Rys. 23.2. Pod wptywem ujemnie naelektryzowa-nej laski elektrony przepływają z jednego elektroskopu na drugi

Całkowity ładunek każdego elektroskopu przed zbliżeniem laski ebonitowej, a więc i ładunek układu elektroskopów, wynosi zero. Pod wpływem naelektryzowanej laski nastąpiło rozdzielenie ładunków, ale całkowity ładunek układu elektroskopów pozostał nadal równy zeru. Sprawdź to. łącząc elektroskopy łącznikiem (rys. 23.2). Zaobserwowana zależność potwierdza jedno z podstawowych praw nauki o elektryczności. zwane zasadą zachowania ładunku

Możemy sformułować ją następująco:

Ładunek elektryczny układu ciał pozostaje stały, jeżeli do tego układu ładunek nie dopływa, ani z układu nie odpływa. W szczególnym przypadku jest on równy zeru.

PYTANIA I ZADANIA

23.1.    Jak brzmi zasada zachowania ładunku elektrycznego?

23.2.    Jak pogodzić z zasadą zachowania ładunku fakt. że przy pocieraniu o izolator metalowego krążka trzymanego bezpośrednio w dłoni (doświadczenie 1. w paragrafie 22.). stwierdzamy za pomocą neonówki obecność ładunku jedynie na izolatorze?

23.3.    W jaki sposób i dlaczego możemy pozbawić ładunku elektrycznego (rozładować) przewodnik i izolator elektryczny?

72