12.14. Ramka o polu powierzchni S = 20 cm1 2 obraca się w jednorodnym polu magnetycznym o indukcji B = 10-4 T z prędkością kątową co= 5 s“\ Oś obrotu ramki przechodzi przez jej środek i jest równoległa do dwóch jej boków. W każdei chwili linie pola magnetycznego są prostopadłe do osi obrotu ramki. Oblicz siły elektromotoryczną, która indukuje się w ramce.
12.15. Strumień pola magnetycznego obejmowany przez obwód elektryczny zmienia się zgodnie z zależnością 4>, = <2>0cos<wf. Oblicz siłę elektromotoryczn.i indukcji, która powstaje w obwodzie elektrycznym, oraz natężenie prądu. Ofx>i elektryczny obwodu jest równy R.
12.16. Amplituda zmieniającej się sinusoidalnie siły elektromotorycznej m.i wartość £T0 = 325 V. Częstotliwość zmian siły elektromotorycznej jest f = 50 Hz Opornik o oporze R = 20 Cl został połączony ze źródłem tak zmieniającej się siły elektromotorycznej. Narysuj wykres zależności natężenia prądu płynącego prze/ opornik od czasu.
12.17. Wykres na rysunku 103 przedstawia zależność natężenia prądu elek trycznego od czasu w pewnym obwodzie. Odczytaj z wykresu, jakie jest maksym.il ne natężenie prądu. Oblicz częstotliwość i natężenie skuteczne tego prądu.
12.19. Wykonano następujące doświadczenie: mały, silny magnes (neodymu wy) swobodnie puszczono we wnętrzu rury tekturowej, a potem aluminiowi | Zaobserwowano, że:
a) czas spadania magnesu w rurze metalowej był dłuższy niż w tekturowi | ponieważ w aluminium powstawały prądy wirowe i część energii kmeiyi /ne| zamieniała się na energię prądów elektrycznych;
b) czas spadania magnesu w obu rurach był taki sam;
c) czas spadania magnesu w rurze tekturowej był dłuższy niż w met.iłowej, Im indukujące się pole magnetyczne w rurze metalowej działało przyspieszając u Oprócz grawitacyjnej powstawała dodatkowa siła.
laki był wynik doświadczenia? Spróbuj zweryfikować doświadczalnie swoją hl|»o lezę.
12.20. Wykres na rysun ku 104 przedstawia żale/ ność natężenia prądu od cza su w zwojnicy o induki yjno ści L = 20 H. Oblicz silę cle ktromotoryczną samolnduk cji w poszczególnych |)t/e działach czasu.
Rys. 104
12.21. Obwód pierwotny transformatora podłączono do baterii ogniw gal wanicznych o napięciu U = 4,5 V. Stosunek liczby zwojów we wtórnym obwod/le do liczby zwojów w pierwotnym obwodzie transformatora jest równy n r>. |akle napięcie uzyska się we wtórnym obwodzie?
12.22. Sprawność pewnego transformatora wynosi q = 70%. Oznacza to, że
a) w uzwojeniu wtórnym wydziela się 0,7 mocy, którą dysponujemy w uzwojeniu pierwotnym;
b) w uzwojeniu wtórnym liczba zwojów jest równa 70% liczby zwojów w uzwnje niu pierwotnym;
I) w uzwojeniu pierwotnym liczba zwojów jest równa 70% lic /by /wn|rtw w uzwojeniu wtórnym;
(I) napięcie w uzwojeniu wtórnym stanowi 0,7 napięć ia w uzwojeniu pierwotnym
V |
c) |
V-A | |
1 H = |
1- | ||
A • s' |
s | ||
A • s |
d) |
1 H - |
V • s 1 |
v ; |
A |
2.18. jednostką współczynnika indukcji własnej w układzie SI jest henr. Klói.i
/ poniższych zależności jest jego wymiarem?