dzwonek kremowy i szerokolistny

2 3

Campanula lactiflora Dzwonek kremowy

Kaukaski, jeden z wyższych dzwonków, o łodygach wysokości 1-1,5 m. Liście owalnolancetowate, siedzące, piłkowane. Kwiaty szerokodzwonkowate. średnicy 3-4 cm, o wywiniętych działkach kielicha. Luźne, przewieszające się kwiatostany pojawiają się w okresie VI—VIII. W uprawie kilka odmian, m.in.: ’Prichard's Va-riety’ o kwiatach ametystowofioletowych i 'Alba' - czysto białych.

Bardzo efektowny w czasie kwitnienia, polecany na rabaty z wyższą roślinnością lub jako pojedyncze nasadzenia między krzewami. Lubi stanowiska słoneczne lub nieco ocienione oraz próchniczno-gliniaste, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne gleby. Mrozoodporność wystarczająca, lecz starsze okazy są mniej żywotne.

Rozmnażanie przez wysiew nasion, gdyż grube, drewniejące u podstawy łodygi trudne są do podzielenia.

HM 'Pnchard's Vanety' i ‘Alba*

Campanula latifolia Dzwonek szerokolistny

Okazała bylina spotykana w rzadkich lasach i na łąkach w Europie i na Syberii. Proste, nierozgałęzione łodygi dorastają do 80-150 cm. Liście jajowate, zaostrzone, nieregularnie piłkowane. Kwiaty długości do 5 cm. o wąskich działkach kielicha, osadzone w kątach liści. Kwitnie VI—VII. Odmiana 'Macrantha' ma duże. fioletowe dzwonki, a 'Macrantha Alba' - białe.

Znajduje zastosowanie w ogrodach naturalistycznych i na rabatach z wysokimi bylinami. Przystosowuje się do stanowiska w zależności od wilgotności i żyzności podłoża. Akceptuje różne rodzaje gleb. z wyjątkiem suchych piasków, gleb bagiennych i zbyt kwaśnych. Mrozoodporność zupełna.

Rozmnażanie przez wysiew nasion wiosną lub podział wieloletnich kęp. również wiosną.

[I] 'Macrantha' [U 'Macrantha Alba'

76