podlegają także przychody:
- rolników prowadzących gospodarstwo rolne uzyskiwane ze sprzedaży piasku, żwiru, gliny, torfu z własnych gruntów (5,5 % przychodu) oraz z usług świadczonych w zakresie przewozu mleka, zrywki i wywozu drewna z lasu, przewozu uczniów do szkół, agrotechniki (8,5 % przychodu),
- osób fizycznych z tytułu świadczenia usług hotelarskich (3,0 % przychodów),
- osób fizycznych z działalności w zakresie wytwórczości ludowej
i artystycznej (5,5 % przychodów ze sprzedaży i 8,5 % przychodów zc świadczenia usług). /
Podatnicy zobowiązani są prowadzić książkę zamówień lub ewidencję przychodów.
Opisana forma opodatkowania zryczałtowanego nie powinna być mylona z innego rodzaju podatkami ryczałtowymi, mianowicie z tzw. ryczałtem uproszczonym (tego rodzaju podatki nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i dotyczą m.in. przychodów ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, wypłaconych dywidend i udziałów w zyskach osób prawnych, wygranych w konkursach i grach).
Uaktywnienie podatku dochodowego od osób prawnych jako instrumentu polityki gospodarczej państwa nastawionego na wzrost gospodarczy poprzez inwestycje stało się możliwe po wprowadzeniu na początku 1994 roku ulg inwestycyjnych. Do końca 1996 r. zagadnienie ulg inwestycyjnych uregulowane było w rozporządzeniu Rady Ministrów z 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego. Od stycznia 1997 r. przepisy o ulgach inwestycyjnych zostały włączone do ustaw o podatku dochodowym. Ulgi te dotyczyły zarówno podatku dochodowego od osób prawnych jak i podatku dochodowego od osób fizycznych do końca 1999 r. Od roku 2000 dotyczą wyłącznie osób fizycznych.
Konstrukcja ulg inwestycyjnych jest tak pomyślana aby ulgi jednocześnie spełniały dwa cele.
1) stymulowanie rozmiarów inwestycji (ograniczanie bieżącej konsumpcji),
2) ujawnienie i maksymalizacja dochodu w dłuższym horyzoncie czasowym.
Powiązano bowiem dostępność i wysokość ulg z wysokością dochodu i efektywnością gospodarowania. Skutkiem jest to, że z ulg inwestycyjnych mogą skorzystać przedsiębiorstwa rentowne, dobrze zarządzane potrafiące wybrać i realizować strategię rozwoju gwarantującą im trwałe miejsce w gospodarce rynkowej.
Wprowadzenie ulg inwestycyjnych to poważna zmiana w sferze regulacyjnej oznaczająca zmianę proporcji w podziale wyniku finansowego podmiotu gospodarczego między budżet i przedsiębiorstwo. O ile budżet rezygnuje z części wpływów z podatku dochodowego o tyle skutki wzrostu inwestycji są wielorakie: wzrost popytu bieżącego na dóbr inwestycyjne i wzrost zatrudnienia, w efekcie wzrost produktu krajowego brutto a w konsekwencji wzrost bieżących wpływów budżetowych a także wzrost tych wpływów w przyszłości na skutek inwestycji.
Ulgi inwestycyjne wprowadzone w 1994 roku polegają na możliwości odliczenia od dochodu do opodatkowania lub od zryczałtowanego podatku dochodowego całości lub części wydatków inwestycyjnych na nabycie określonych składników majątkowych. O wysokości odliczeń decyduje wysokość osiągniętego dochodu lub wysokość należnego podatku.
Konstrukcja najnowszych ulg inwestycyjnych różni się zasadniczo od stosowanych w latach poprzednich. Różnice te dotyczą z jednej strony powiązania z efektywnością gospodarowania, a zatem racjonalizacją kosztów oraz z wysokością ujawnionego dochodu a z drugiej strony przedmiotowego zakresu ulg. Aktualnie nie są to ulgi selektywne tzn. związane z określonym rodzajem działalności. Obowiązujący system jest w sposób logiczny powiązany z całym systemem ekonomiczno - finansowym podmiotu gospodarczego, w tym w szczególności z amortyzacją środków trwałych. Ponadto system ten nie wprowadza dyskryminacji w zależności od źródeł finansowania inwestycji (środki własne, kredyt bankowy, leasing kapitałowy) pozwalając na autonomiczny wybór form finansowania przez podmiot gospodarczy.
Ulgi inwestycyjne są parametrycznie powiązane z systemem podatku dochodowego. Ich istotą jest zmniejszenie obciążeń tym podatkiem
345