krotnym instrumentem, który ma zapewnić sprawne działanie opisanej wyżej współpracy, jest powołanie forum, które będzie skupiało przedstawicieli zarówno operatorów IK, jak i administracji publicznej. Należy pamiętać, że obszar związany z bezpieczeństwem i współpraca w nim musi być oparta na zaufaniu i częstych osobistych kontaktach pomiędzy osobami biorącymi udział w tym procesie. Temu właśnie służyć będzie forum obsługiwane przez RCB, które będzie mogło zbierać się w różnych konfiguracjach: tematycznych, pod przewodnictwem ministrów łub kierowników urzędów centralnych odpowiedzialnych za systemy IK, lub problemowych, których zadaniem będzie wypracowanie rozwiązania konkretnych zagadnień.
Drugim kluczowym elementem NPOIK jest właściwe przygotowanie kryteriów, które pozwalają wyznaczyć IK w poszczególnych systemach, o których mowa w uzk, oraz przeprowadzić proces wyznaczania IK. Kryteria podzielone zostały na dwa rodzaje114:
1) systemowe — określają ilościowo lub podmiotowo parametry (funkcje) obiektu, urządzenia, instalacji lub usługi, których spełnienie może spowodować zaliczenie do IK; kryteria te opracowane zostały odrębnie dla każdego z systemów IK;
2) przekrojowe - opisujące parametry odnoszące się do skutków zniszczenia lub zaprzestania funkcjonowania obiektu, urządzenia, instalacji lub usługi.
Obiekt, urządzenie, instalacja lub usługa jest wyznaczana jako IK po spełnieniu
następujących trzech kroków:
1. Dany obiekt, instalacja, urządzenie lub usługa musi spełnić kryteria sektorowe, właściwe dla odpowiedniego systemu IK. Kryterium sektorowe charakteryzuje ilościowo lub podmiotowo parametry i funkcje danego obiektu, instalacji, urządzenia lub usługi.
2. Następnie należy sprawdzić, czy potencjalna IK wyłoniona w pierwszym kroku wypełnia przesłanki definicji IK z art. 3 pkt 2 uzk.
3. Potencjalna IK może zostać zakwalifikowana do wykazu, jeśli spełni co najmniej dwa kryteria przekrojowe, które określają skutki zniszczenia lub zaprzestania prawidłowego działania danej infrastruktury. Z kryteriów przekrojowych należy wybrać te, które najlepiej odzwierciedlają charakterystykę systemu, w ramach którego przeprowadzamy proces wyznaczania IK.
W celu praktycznego zobrazowania powyżej opisanej metodyki posłużmy się przykładem elektrowni, która dostarcza 950 MW do krajowego systemu elektroenergetycznego. Jednocześnie załóżmy, że kryterium sektorowe dla tego systemu zostało określone na poziomie 800 MW W pierwszym etapie wyznaczania potencjalnej IK sprawdzamy, czy dana elektrownia spełnia kryteria sektorowe przewidziane dla danego typu obiektu w ramach systemu zaopatrzenia w energię i paliwa. W tym przypadku kryterium zostało spełnione. Kolejnym krokiem jest sprawdzenie, czy dana potencjalna IK spełnia przesłanki zawarte w definicji z uzk.
114 Kryteria, zgodnie z uzk, przygotowane zotuly w terminie trzech miesięcy od wej$ciu w życie ustawy o zarządzaniu kryzysowym, jednak ze względu na ich rrićjawnofó nie mogą być tuta) zacytowane.
100
Przyjmijmy, że w wyniku przeprowadzenia analizy stwierdzono, że dana elektrownia ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli. Ostatnim etapem wyznaczania IK jest zastosowanie do potencjalnej infrastruktury kryteriów przekrojowych, które określają skutki zniszczenia lub zaprzestania prawidłowego działania danej infrastruktury (możliwość ofiar wśród ludzi, długotrwałego pozbawienia mieszkańców niezbędnych warunków bytowych, powstania znacznych strat materialnych lub skażenia środowiska). Jest to trudny do przeprowadzenia etap analizy. Elektrownie są połączone w sieć ogólnokrajową. Ta z kolei połączona jest z siecią krajów europejskich. W tej sytuacji wykazanie, że awaria elektrowni doprowadzi do długotrwałego braku prądu wydaje się mało prawdopodobne. Dlatego zapewne żadna z elektrowni nie znajdzie się w wykazie IK. Przyjmijmy jednak, że w pewnych specyficznych sytuacjach (np. ograniczone możliwości sieci przesyłowych) awaria elektrowni wywoła skutki dla ludności i gospodarki. O ile zostaną spełnione więcej niż dwa kryteria przekrojowe, można obiekt zakwalifikować do IK w systemie zaopatrzenia w energię i paliwa.
Przeprowadzenie takiej wielostopniowej analizy i sporządzenie wykazu IK wymagać będzie zaangażowania zarówno operatorów potencjalnej IK, jak i administracji. Dlatego RM w rozporządzeniu wykonawczym określiła sposób realizacji określonych w ustawie obowiązków i współpracy w zakresie programu przez organy administracji publicznej i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo narodowe z właścicielami oraz posiadaczami samoistnymi i zależnymi obiektów, instalacji urządzeń i usług IK oraz innymi organami i służbami publicznymi, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa IK"5.
NPOIK przygotowuje dyrektor RCB, ale zgodnie z ustawą przy jego tworzeniu współpracuje ź:
1) ministrami odpowiedzialnymi za systemy, o których mowa w ustawie o zarządzaniu kryzysowym;
2) kierownikami urzędów centralnych odpowiedzialnymi za systemy, o których mowa w ustawie o zarządzaniu kryzysowym;
3) kierownikami urzędów centralnych właściwych w sprawach bezpieczeństwa. W pierwszej kolejności, po opracowaniu kryteriów wyłaniania IK, dyrektor
przekazuje je wyżej wymienionym ministrom i kierownikom urzędów centralnych w celu zgłoszenia, według ich kompetencji, propozycji do wykazu IK. Następnie ministrowie i kierownicy urzędów centralnych zobowiązani są do przedstawienia, w terminie sześciu miesięcy od otrzymania kryteriów, informacji zawierającej następujące elementy:
1) charakterystykę obszaru zadaniowego pozostającego w ich właściwości, obejmującą identyfikację jego zasobów, podsystemów, funkcji i zależności od innych systemów IK;
115 $ A i 5 rozporządzenia w sprawie NPOIK.