gazomierz crosleya

W gazomierzu tym, w szczelnej komorze 1 napełnionej wodą do kontrolowanego stałego poziomu, obraca się bęben z przegrodami działowymi 2 o specjalnym kształcie. Kształt komór oraz rozmieszczenie otworów wlotowych i wylotowych gazu powinny zabezpieczać równomierny przepływ bez pulsacji. Pomiar objętości odbywa się przez odnierzanie równych porcji gazu w komorach A, B, C i D. Obrót bębna jest wywołany różnicą ciśnień gazu między komorami, z których jedna jest napełniona, a druga opróżniana. Spadek ciśnienia gazu w aparacie jest rzędu i—5 mm słupa wody. Gazomierz bębnowy podaje objętość przepływającego gazu w m³ w tym stanic, w jakim gaz przez niego przepływa. Dlatego też w celu przeliczenia ilości przepływającego gazu na warunki fizyczne (273,15 K i ciśnienia 1,013 • 10⁵ Pa) należy pomierzyć ciśnienie gazu przed gazomierzem — zwykle U-rurką wypełnioną wodą i temperaturę gazu na wyjściu z gazomierza (temperatura ta po przejściu przez zamknięcie wodne gazomierza jest ustalona) — termometrem rtęciowym.

Rys. 2.30

Gazomierz bębnowy Crosleya

W celu zabezpieczenia się przed ruchami poziomu cieczy zamykającej, które prowadziłyby do znacznych błędów w pomiarze, prędkość obrotowa bębna nie powinna przekraczać 2 obr/min.

Gazomierze bębnowe są przyrządami bardzo dokładnymi i chętnie stosowanymi w pomiarach laboratoryjnych, a ich błąd wynosi od ±0,5 do ± 1%. Stosuje się je do pomiarów gazów obojętnych nierozpuszczających się w cieczy wypierającej. Zakres pomiarowy gazomierzy bębnowych, ze względu na ich duże wymiary gabarytowe, nie przekracza zwykle 1,4 • 10^-2 m³/s.