historia ogrodow5

Arboretum

—    ogród przeznaczony do uprawy i hodowli różnych gatunków i odmian roślin drzewiastych, służący do celów badawczo-naukowych oraz dydaktycznych.

Architektura ogrodowa

—    termin obejmujący różne budynki i .budowle wchodzące w skład programu u-żytkowego i kompozycyjnego założenia ogrodowego; są to budynki mieszkalne — wille i Istnie pawilony: gospodarcze — oranżerie, holendemie; usługowe — kawiarnie, kioski; związane z komunikacją — schody,' mosty; z urządzeniami wodnymi — studnie, fontanny, akwedukty; z ukształtowaniem terenu — mury oporowe, rampy; oraz kraty, trejaże, balustrady itp.

Basen    - -

—    sztuczny zbiornik wody w obudowie (najczęściej kamiennej, o formie geometrycznej) urządzany głównie jako element dekoracyjny samodzielny albo też w powiązaniu z fontanną, kaskadą, kanałem.

Baszta

—    rodzaj altany urządzanej jako kolisty szpaler, zwykle w narożach ogrodu; forma baszty ogrodowej nawiązująca do wież warownych fortyfikacji średniowiecznych była rozpowszechniona w ogrodach barokowych.

Bażantarnia

—    bażandarnia, wydzielony teren odpowiednio zagospodarowany i wyposażony w specjalne urządzenia, przeznaczony do hodowli bażantów; zakładane w Polsce od XVII wieku.

Belweder

—    budynek lub budowla ogrodowa, usytuowana na wzgórzu, skarpie lub wzniesieniu, skąd roztacza się piękny i rozległy widok.

Berso (berceauz)

—    zob. bindaż.

Bindaż

—    kryty chodnik, zasklepiony gałęziami drzew lub rozpiętych na półkolistym rusztowaniu pnączy.

Błędnik

—    zob. labirynt.'

Bordiura

—    ozdobny, wąski pas kwiatowy z żywołpotem lub niskimi krzewami stosowany jako obrzeżenie klombów; rabat i gazonów.

Boskiet

—    zwarty masyw drzew i krzewów, o geometrycznym zarysie, ujęty w ściany żywopłotów; stosowany w ogrodach barokowych jako pełny łub z niedużymi wnętrzami, jak gabinety, teatr, ronda itp.

Boskiet otwarty (bosęuet parś)

—    boskiet, w którym drzewa są sadzone tylko wzdłuż dróg i wokół placów wewnętrznych, z pozostawieniem przestrzeni między alejami jako wolnej, w formie trawników.

Boskiet szachownicowy (ąuinconces)

—    boskiet, w którym na całej jego powierzchni sadzone są drzewa w kwadrat łub w cynek.

Boulingrin

—    zob. wgłębnik.

Brama

—    otwór lub przerwa w ogrodzeniu służące do przejazdu i zwykle zamykane wrotami; od renesansu ważny element kompozycji przestrzennej założeń pałacowo-

904