dPd ,1° ob*i,r b*'połr*<lni<> Qów«ini«ny do ritki główno) , Hytjfowobłły oto wog^pnttóintó otoku. LuP^P^jf^ w ji^ | «*hVtta i * u»ki ii * mifjtna, w Móiyuh głębokość do iwltrciadła wód podnamnych wynosi iwo i t}v)hi*ty io ijnif . ą> <1 punkty o ta] tahitj. wysokości opadu Pawwenki go arnagu i lo<iu to Uin|pirAc|i r Topoflf^tftotny dtteł wodny i awsia pokrywa się z podziamnym działam wodnym |
h„ ZI 11 |
W MetCHlzte Paidego turni roczni parowania taranowego zależy od rocznej tumy opadów oraz od średniej roczni] temperatury powietrza | |
Wzór Torca służy do obliczenia parowania terenowego | |
[ Zależność między przepływem a stanem wody przedstawiamy za pomocą krzywej natężenia przepływu | |
Hydroizobata to linia łącząca punkty o jednakowej głębokości zwierciadła wody podziemnei |
p |
W strefie aeracji wszystkie wolne przestrzenie w skałach wypełnione są całkowicie wodą | |
Źródła to samoczynne i nieskoncentrowane wypływy wód podziemnych na powierzchnie | |
Przepływ Q podajemy w [m3/s] lub [dm3/s] | |
Metoda pływakowa oraz metoda młynka hydrometrycznego to metody pośrednie pomiaru Q |
p |
Posterunek opadowy w MWRO może być poza granicami analizowanej zlewni |
e |
Parowanie wskaźnikowe obliczamy za pomocą wzorów Baca |
p |
Do mierzenia natężenia przepływu w cieku służy łata wodowskazowa |
F |
W MWRO w jednym wieloboku znajduje sie jedna stacja opadowa | |
[ W okresach opadowych całkowita ilość wody w rzece pochodzi z zasilania podziemnego | |
1 Dział kontynentalny oddziela od siebie zlewiska mórz | |
i Metoda Konstantinowa służy do wyznaczania parowania terenowego Lizymetr to synonim limnigrafu Metoda zohiet nie uwzględnia zależność między wzniesieniem nad poziomem morza 3 wysokością opadu --- |