ILE MOŻNA SIEDZIEĆ PRZED KOMPUTEREM CZ 2

ma co liczyć na to, że jak przestanie grać, to będzie miał dla niej więcej czasu. Jak Konrad gra, to cały świat mógłby nie istnieć! I niestety - Zuzia ma poczucie, że bardziej obchodzą go jacyś tam rycerze niż ona...

Chcę mieć normalnego brata!

Konrad wprawdzie nie opuszcza szkoły, ale jak tylko wraca, natychmiast rzuca plecak w kąt i - siada do kompa. Przez to, że lekcje odrabia na kolanie albo wcale, to ma coraz gorsze oceny, ale dziwnym trafem rodzice w ogóle nie powiązali opuszczenia się w nauce z tak długim przesiadywaniem przed kompem. Owszem, mama kilka razy za karę wyłączyła mu komputer z sieci i nie kupiła jakichś nowych gier, ale Konrad tak ją prosił, tak męczył, że w końcu - dla świętego spokoju - znowu mu ten sprzęt uruchomiła.

A Zuzia chciałaby mieć normalnego brata, żeby mogła z nim pogadać... I co ona ma teraz zrobić!?

Wolisz rycerzy niż siostrę?

-    Konrad? Mama cię wołała, a ty nawet nie usłyszałeś! Konrad!!!

-    Czego się drzesz? - chłopak był wyraźnie zły. No, pierwszy krok zrobiony... - pomyślała Zuzia.

Konrad w końcu zdjął z uszu słuchawki i patrzył na nią wściekłym wzrokiem. - Przez te twoje awantury moja postać z gry...

-A co mnie obchodzi twoja postać z gry?! -Zuzka aż podniosła głos. - Czy ty nie widzisz, co się z tobą dzieje?! Już prawie w ogóle nie rozmawiamy, ciągle tylko miecze, topory, rycerze, nie wiem co jeszcze... Wolisz jakiegoś tam awatara od swojej małej siostrzyczki?!

-    Oczywiście, że nie! - Konrad wydawał się zbity z tropu. - Ale nie bardzo wiem, o co ci chodzi, młoda... Po prostu trochę się chcę zrelaksować po szkole.

-Trochę!? Nie miałeś czasu nawet zjeść kanapki!

-    wskazała oskarżycielsko. - O, patrz! - Zuzia podsunęła bratu magazyn, w którym przeczytała coś, co ją zaniepokoiło. - Tu jest tekst o chłopaku, który też tak ciągle grał i grał...

Specjalnie nie powiedziała: o chłopaku uzależnionym od komputera. Bo przecież nie chciała Konrada nastraszyć. Ale miała nadzieję, że on choć z ciekawości przeczyta artykuł. I rozwiąże test... A potem będzie miał odwagę pogadać z rodzicami. Bo teraz była już pewna, że taka rozmowa jej bratu jest bardzo potrzebna!

FAKT: Od komputera można się uzależnić!

Zuzia ma rację, że martwi się o brata, bo on jest na drodze do tego, by właśnie - uzależnić się od komputera!

Znasz takiego Konrada? A może sam widzisz, że spędzasz za dużo czasu w sieci albo na grach? Odpowiedz sobie szczerze na pytania poniżej, a, być może, dowiesz się o sobie (lub przyjacielu) czegoś niepokojącego...

_ - - - - - - - - - - _

D Czy zdarzało Ci się spędzać przy komputerze więcej czasu niż początkowo planowałeś?

2)    Czy zdarzyło Ci się okłamać rodziców co do korzystania z komputera (sieci)? To znaczy np., że pod nieobecność rodziców grałeś, mimo że obiecałeś, że nie będziesz tego robił, albo grałeś dłużej, niż się z nimi umówiłeś.

3)    Czy, gdy z jakichś przyczyn nie możesz korzystać z komputera (bo masz karę, bo sieć Ci padła, bo sprzęt się zepsuł itd.), czujesz się rozdrażniony, zły, nie możesz sobie znaleźć innego zajęcia?

4)    Czy trudno Ci wyobrazić sobie dzień bez sprawdzania poczty internetowej? Czy gdy przez jakiś czas jesteś nieobecny na komunikatorach, przez które porozumiewasz się z kolegami (np. Gadu--Gadu, Tlen), albo na portalach społecznościo-wych (Nasza Klasa, Grono, Facebook itd.), to masz poczucie, że coś ważnego Cię omija i właściwie to prawdziwe życie toczy się gdzieś poza Tobą, w sieci właśnie?

5)    Czy zdarza Ci się przez komputer zawalać ważne sprawy (np. nie odrobić pracy domowej, zaspać do szkoły, bo poprzedniego dnia długo grałeś, itd.)?

6)    Czy wydajesz na gry komputerowe znaczące kwoty z Twojego kieszonkowego?

7)    Czy wolisz spędzać czas przy komputerze niż ze znajomymi, na zajęciach pozalekcyjnych itd.? Czy wolisz do kogoś wysłać netową wiadomość, zamiast się z nim po prostu spotkać?

8)    Czy poza siecią (np. w szkole) dalej myślisz o tym, co tam się dzieje? Czy na lekcjach zdarza Ci się rozmyślać choćby o wyposażeniu Twojej postaci w grze lub ulepszeniu jej możliwości?

9)    Czy kiedy masz zły humor, pokłóciłeś się ze znajomymi, rodziną, masz problemy w szkole - pierwsze, co przychodzi Ci do głowy, by nastrój sobie poprawić, to - usiąść do komputera?

10)    Czy brak Ci innych zajęć/innych zainteresowań niż komputer i świat wirtualny?

Tak naprawdę jeśli na choćby trzy z tych pytań odpowiedziałeś twierdząco - masz problem. I powinieneś porozmawiać o nim z kimś dorosłym. Oczywiście, im tych twierdzących odpowiedzi więcej, tym ryzyko, że grozi Ci uzależnienie od kompa i że komputer przesłoni Ci prawdziwe, fajne życie, jest większe. Na szczęście istnieje wiele sposobów, by pomóc takiej osobie - ale najpierw trzeba (rozsądnemu) dorosłemu powiedzieć o swoim problemie. Koniecznie!