• Skurcz mięśnia lub nawet wzrost jego napięcia jest następstwem wciągania cienkich nitek aktyny pomiędzy grube nitki miozyny (nie zmieniają one swojej długości -„wślizgują się pomiędzy siebie”).
• Zgodnie z ta teorią szerokość odcinka A (ciemnego) w czasie skurczu pozostaje niezmieniona, skracają się natomiast odcinki I (jasne) sarkomera (przy maksymalnym skurczu zanikają).
• Wciąganie nitek aktyny pomiędzy nitki miozyny podczas skurczu mięśnia odbywa się dzięki ruchowi poprzecznych mostków, tj. główek cząsteczek miozyny (ciężkiej meromiozyny), które zaczepiają się o nitki aktyny w strefie zachodzenia obu nitek na siebie.