0 konturze zamkniętym najczęściej wykorzystuje się, konstruując budynki wysokie
1 obiekty przemysłowe.
W przekrojach prętów ram występują: siły podłużne Na, siły poprzeczne Vx i momenty zginające Mx. Przyjmuje się, że siła podłużna skierowana do przekroju jest ściskająca i ma znak minus, a siła skierowana od przekroju jest rozciągająca i ma znak plus. Zasady znakowania sił poprzecznych i momentów zginających są takie same jak w belkach (por. rys. 3-13).
W obliczeniach i sporządzaniu wykresów ułatwienie stanowi przyjęcie spodów prętów (zaznaczono je linią przerywaną na rysunkach schematów ram rozpatrywanych w przykładach). Każdy pręt można przy tym uważać za belkę, której spód (część dolna) znajduje się po stronie tej linii.
Przykład 3-31. Sporządzić wykresy sił podłużnych JVa, sił poprzecznych Va i momentów zginających Ma w ramie jak na rys. 3-36a.
Równania równowagi mają postać:
ZY = Ha-P = 0,
ZY = VA + RB-p-6 = 0, ZM „ = VA-6-p-6-3 = 0.
ca
Z równań tych otrzymuje się:
H A = 20 kN, VA = 30 kN, Ra = 30 kN.
Siły podłużne:
N£c = —VA= —30 kN (ściskanie),
= —Ha = — 20 kN (ściskanie),
= —Rb~ — 30 kN (ściskanie).
Siły poprzeczne:
V? = -Ha= -20 kN, V™=VA-px,
x = 0; VSD = 30 kN, x = 6m; VSD = 30-60 = -30 kN,
V»D = P = 20kN.
Momenty zginające:
M?=-HAy,
y = 0; Ma = 0, y = 4 m; Mc = — 20-4 = — 80 kN-m,
M“= Vax-Ha-4-^~,
x = 0; Mc= -20-4 =-80 kN-m,
10 - 32
x = 3m; A#££ = 30-3-20-4---=-35 kN-m,
, 10■62 x = 6m; Md = 30-6-20-4---—=-80 kN-m,
mbd= _P),'
3' = 4m; MD = -20-4 = -80 kN-m.
Poprawność obliczeń momentów zginających potwierdza się przez sprawdzenie warun równowagi momentów w poszczególnych węzłach sztywnych ramy. Na przykład w węz e po rys. 3-36d) jest (oznaczono momenty odpowiadające oddziaływaniu węzła na pręty)
Mc = Mcca-Mccd = 80-80 = 0.
Wykresy Nx, Va i M, przedstawiono na rys. 3-36b, c, d.