IMG00371

371

19.5. CHROPOWATOŚĆ POWIERZCHNI PN-ISO 1302:1996

1. Do oznaczenia chropowatości powierzchni stosuje się następujące znaki:    2/JH

a) n/ b) ?/ ć) V

2.

H - wysokość pisma H, =( 1,5-f3,0)H Chropowatość powierzchni określa się przez podatne znaku chropowatości oraz dopuszczalnej maksymalnej wartości liczbowej parametru chropowatości R₀ lub R_z:

R_a - średnie arytmetyczne odchylenie profilu chropowatości, fi m;

R_z - wysokość chropowatości wg 10 punktów, /im. Parametr R_a jest uprzywilejowany.

Wartość liczbową parametru R_a należy wpisywać w miejsce litery e poprzedzając symbolem R_a.

Wartość liczbową parametru w miejsce litery e poprzedzając symbolem R_z.

/yso-

^R°\/^

R_z należy wpisywać

R₂ ey R^er, R₂ ey

4. Pełne oznaczenie chropowatości składa się ze znaku chropowatości, wartości liczbowej parametru chropowatości i danych uzupełniających:

_K G - wartość liczbowa para-    szlifować

metra R_a lub R_z, /im; Rćj0.63/ b - sposób obróbki;

C - długość odcinka elementarnego, mm; d - odmiana kierunkowości struktury, zz - równoległa do krawędzi powierzchni (struganie, dłutowanie);

|    - prostopadła do krawędzi powierzchni (toczenie wzdłużne, stru

ganie, dłutowanie);

C - współśrodkowa (toczenie oraz frezowanie czołowe);

X - skrzyżowana (frezowanie czołowe, dogładzanie);

M - nieuporządkowana (skrobanie, docieranie);

R - promieniowa (szlifowanie czołowe);

P - punktowa (obróbka elektroiskrowa, strumieniowo-ściema, niektóre odlewy).

e / c 'd

777

0,8

777

3. Zastosowanie znaków chropowatości:

\/ - zbiorcze oznaczenie chropowatości; e/ - chropowatość może być uzyskana przez zdjęcie lub bez zdjęcia warstwy materiału;

- chropowatość powinna być uzyskana przez zdjęcie _e warstwy materiału (np. skrawaniem);

•<y - chropowatość powinna być uzyskana bez zdjęcia warstwy materiału (np. odlewanie);

~ę/ - chropowatość powinna być zachowana z poprzedniego procesu technologicznego.

5.

6.

Równowartość liczbowych parametrów chropowatości (tabl. 19.5.1).

Chropowatość każdej powierzchni określa się przez podanie znaku chropowatości oraz maksymalnej jej wartości liczbowej.

7.

Oznaczenie jednakowej chropowatości dla grupy powierzchni przedmiotu umieszcza się w sposób przedstawiony obok.

Wymiar arkusza rysunkowego $ jq

Rz e,

Tabl. 19.5.1. Niektóre zalecenia do doboru chropowatości powierzchni części reduktorów i innych części PKM

Części, powierzchnie	Ra, fim		Części, powierzchnie	Ra,
1. KOŁA ZĘBATE *			Nagwintowania Boczna powierzchnia rowka wpustowego	6.3 6.3
Powierzchnia zęba boczna Powierzchnia zwoju ślimaka boczna: -    ślimak walcowy -    ślimak globoidalny	0,8... 12,5 0,4...3.2 1,6		Powierzchnia dna rowka wpustowego Inne powierzchnie wałów 3. KORPUSY REDUKTORÓW	6.3 6.3... 12,5
Powierzchnie wierzchołków zębów, stożka			Powierzchnie pod łożyska dla D $ 80 mm	0,8... 1,6
wierzchołków zębów i stożka dopełniającego	1,6... 12,5		dla D > 80 mm	1,6...3,2
Powierzchnia podstaw zębów	6,3... 12,5		Boczne powierzchnie kołnierzy pod łożyska	3,2...6,3
Otwór piasty dla d wal $80 mm	0,8...3,2		Powierzchnia łączenia „ korpus-pokrywa"	3,2
dla d wal >80 mm	1,6. .6,3		Powierzchnie boczne do pokryw nakładanych	6,3
Boczna powierzchnia bazowa piasty, wieńca	3,2... 12,5		Powierzchnia podstawy korpusu	12,5
Boczna powierzchnia rowka wpustowego	3,2		Powierzchnie pod pokrywy wspomagające	12,5
Powierzchnia dna rowka wpustowego	12,5...25		Powierzchnie oporowe do śrub, nakrętek	12,5
Inne powierzchnie kół	6,3...25		Otwory do śrub	25
			Otwory do nagwintowania	6,3
2. WAŁY			Otwory do kołków stożkowych	3,2
Powierzchnie osadzenia łożysk tocznych	0,4..0,8		Inne powierzchnie:
dla d wal $ 80 mm			— ze zdjęciem warstwy materiału	25
dla a wał > 80 mm Powierzchnie osadzenia piast kół zębatych			— bez zdjęcia warstwy materiału	V
dla d wal $ 80 mm	1,6		4. PIERŚCIENIE DYSTANSOWE
dla d wal > 80 mm	3,2		Powierzchnia wewnętrzna	3,2...6,3
Powierzchnie osadzenia piast półsprzęgieł			Powierzchnia zewnętrzna	12.5
dla d wal $ 80 mm	3,2		Powierzchnie boczne	6,3
dla d wal > 80 mm	6,3		5. POKRYWY BOCZNE
Boczna powierzchnia kołnierza wału przy ustaleniu łożysk tocznych, piast, różnego	o jednej klasę niżej od chropowatości miejsc osadzenia		Zewnętrzna walcowa powierzchnia współpracująca z otworem korpusu	3,2
rodzaju kół, półsprzęgieł itd.			Boczna powierzchnia współpracująca z ło-	1.6
Promienie zaokrągleń przejść wałów	3,2		żyskiem tocznym
Powierzchnie współpracujące z pierścieniami uszczelniającymi:			Boczna powierzchnia łączenia z korpusem (za pośrednictwem uszczelek)	3.2
- filcowymi dla V ^ 4 m/s dla V > 4 m/s	3,2 1,6		Powierzchnie rowków do pierścieni uszczelniających	3,2...6,3
- gumowymi dla li $ 8 m/s dla V > 8 m/s	0,8... 1,6 0,4...0,8		Inne powierzchnie: -    ze zdjęciem warstwy materiału -    bez zdjęcia warstwy materiału

* Dane o chropowatości powierzchni kół zębatych w zależności od ich rodzaju i klasy dokładności wykonania (12.2.4 p. 4; 12.3.7 p. 4; 12.4.4 p. 4; 12.4.5 p. 4).